به منظور بررسی اثر سطوح اسید آمینه متیونین در جیره بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و برخی فراسنجه های خونی و تعیین نیاز مرغ های تخم گذار لگهورن سفید به اسید آمینه متیونین و مجموع اسید های آمینه گوگرد دار کل و قابل هضم حقیقی در طول اولین دوره تولید، آزمایشی با استفاده از 216 قطعه مرغ لگهورن (23 هفتگی) و در قالب طرح اندازه های تکرار شده در واحد زمان شامل 6 تیمار، 4 تکرار و 9 مرغ در هر تکرار طراحی شد. پولت ها در اواخر مرداد ماه سال 1387 (سن 19 هفتگی) به سالن تولید واقع در مزرعه پژوهشی دانشگاه بو علی سینا منتقل شده و تا زمان شروع آزمایش (سن 22 هفتگی) با جیره استاندارد، طبق نیاز های تعریف شده توسط (1994) nrc ، تغذیه شدند. در این زمان پس از اعمال 24 ساعت گرسنگی، مرغ ها به صورت انفرادی توزین و به طور تصادفی در بین گروه های آزمایشی توزیع شده و به مدت 12 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. ذرت، گندم و کنجاله سویا به منظور تعیین محتوای اسید های آمینه (توسط آزمایشگاه گروه شیمی سازمان انرژی اتمی ایران) و انرژی قابل متابولیسم، پروتئین خام، خاکستر، چربی خام و الیاف خام (طبق روش های aoac، 1990) مورد آنالیز قرار گرفتند. جیره پایه حاوی 15/25 درصد پروتئین خام، kcal/kg 2830/18 انرژی قابل متابولیسم، و 0/24 درصد اسید آمینه متیونین بود. جیره های آزمایشی شامل سطوح 0/24، 0/29، 0/34، 0/39، 0/44و 0/49 درصد متیونین در جیره بودند. وزن و تعداد تخم مرغ های تولیدی به صورت روزانه و مصرف خوراک و سایر پارامتر های عملکردی به صورت هفتگی ثبت شدند. هر دو هفته یکبار کلیه تخم مرغ های تولیدی در طول 24 ساعت جمع آوری و برای تعیین خصوصیات کیفی تخم مرغ مورد بررسی قرار می گرفتند. از معادلات تابعیت خط شکسته، تابعیت نمایی و تابعیت درجه دو جهت برآورد نیاز اسید های آمینه استفاده شد. در سنین 28 و 34 هفتگی نیز یک میلی لیتر خون از ورید بالی 8 قطعه مرغ در هر تیمار گرفته شد. با افزایش سطح متیونین جیره از 0/24 تا 0/34 درصد، میزان افزایش وزن، درصد تولید، وزن تخم مرغ، توده تخم مرغ، و مصرف خوراک به طور معنی داری افزایش و ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری کاهش یافت (0/05>p). افزایش بیشتر سطح متیونین جیره اثر معنی داری بر شاخص های مذکور نداشت. افزایش محتوای متیونین جیره سبب افزایش معنی دار میزان گلوکز، پروتئین کل و تری یدو تیرونین پلاسما شد؛ به طوری که تیمار 0/24 درصد متیونین در مورد هر سه پارامتر کمترین مقدار را نشان داد (0/05>p). میزان تیروکسین پلاسما تحت تاثیر متیونین جیره قرار نگرفت. نتایج آزمایشات در کل دوره نشان داد که با افزایش سطح متیونین جیره، محتوای تخم مرغ، سطح تخم مرغ و واحد وزن به سطح پوسته به طور خطی افزایش و نسبت پوسته کاهش یافت (0/05>p). شاخص آلبومین و واحد هاو با افزایش محتوای متیونین جیره به سطوح بالاتر از 0/34 درصد به طور معنی داری کاهش یافته و عکس این روند در مورد وزن پوسته مشاهده شد(0/05>p). سطوح 0/29 و 0/39 درصد متیونین به ترتیب بالاترین و کمترین درصد شاخص شکل را نشان دادند (0/05>p). شاخص زرده و وزن مخصوص نیز تحت تاثیر سطح متیونین جیره قرار نگرفتند. با توجه به میانگین نیاز های به دست آمده برای صفات مختلف در این تحقیق، نیاز مرغ های تخم گذار لگهورن سفید در طول اولین دوره تولید خود برای متیونین کل و قابل هضم حقیقی و مجموع اسید های آمینه گوگرد دار کل و قابل هضم حقیقی به ترتیب برابر با 0/31، 0/29، 0/60 و 0/53 درصد برآورد شد.