شکست حرارتی فراورده های نفتی در حضور بخار آب به منظور تولید اولفینها، روشی است متداول که در صنایع پتروشیمی به منظور تولید محصولات پرکاربردی نظیر اتیلن و پروپیلن به کار می رود. در سالهای اخیر با توجه به روند چشمگیر افزایش قیمت فراورده های سبک نفتی، و به کارگیری این فراورده ها در تولید حاملهای انرژی نظیر lpg، بنزین و گازوئیل، شاهد تغییر رویکرد کلی جهانی نسبت به جایگزینی خوراکهای سبک تر و مرسوم پیشین مانند اتان و نفتا با خوراکهای سنگین تر میان تقطیری و ته ماندهای اتمسفری و خلأ هستیم. در این پایان نامه، محصول مایع واحد شکست حرارتی باقیمانده خلأ به عنوان خوراک پروژه برگزیده شده است. ابتدا این محصول مایع به منظور مقایسه با سایر برشهای استاندارد نفتی مورد شناسایی و آنالیزهای گوناگون قرار گرفت و معلوم گردید که خوراک این تحقیق در بازه ای مابین برشهای استاندارد نفتا و گازوئیل قرار دارد که البته بیشتر متمایل به گازوئیل است. سپس رفتار این خوراک در قبال شکست حرارتی با بخار مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایش های مختلفی با هدف قرار دادن پارامترهای موثر و قابل کنترل دما، زمان اقامت و نسبت جرمی بخار به هیدروکربن طراحی و اجرا شد. در این آزمایش ها دما °c860-810، زمان اقامت s20/0-10/0 و نسبت جرمی بخار به هیدروکربن gr/gr0/1-7/ 0تغییر داده شد. بالاترین بازده اتیلن 42/13%، و بالاترین بازده پروپیلن 18/7% در دمای °c860، زمان اقامت 15/0 ثانیه و نسبت بخار به هیدروکربن 0/1 بدست آمد. در انتها نیز محصولات حاصل از شکست حرارتی این خوراک با محصولات ناشی از شکست حرارتی برشهای استاندارد نفتا و گازوئیل مقایسه شده، و نتایج بدست آمده حدس ما مبنی بر حالت بینابینی محصولات حاصل از این خوراک میان نفتا و گازوئیل استاندارد را البته با نزدیکی بیشتر به گازوئیل تأیید می کند.