تلاش های زیادی برای ایجاد هماهنگی در جریان های مختلف زنجیره های بسته انجام شده است. در این پایان نامه مدلی برای کاهش هزینه های تولید کننده و خرده فروشان در جریان بازگشت مواد به کارخانه با استفاده از سیاست دوره جایگزینی مشترک ارائه می شود. یک زنجیره تأمین بسته دو سطحی متشکل از یک تولید کننده و چند خرده فروش بررسی شده است. در سیاست پیشنهادی تولید کننده زمان مشخصی را تعیین کرده و از خرده فروشان می خواهد محصولات اسقاطی را از مشتریان جمع آوری کرده و فقط در همان زمان مشترک و یا مضارب صحیحی از آن زمان برای او بفرستند. وی برای ترغیب خرده فروشان به همکاری، تخفیف در قیمت را برای محصولات نو در نظر می گیرد. با توجه به انحصار گری تولید کننده، مدل ارایه شده به شکل یک بازی استکلبرگ مطرح می گردد. هدف، یافتن بهترین زمان مشترک، بهترین نرخ تخفیفی که تولید کننده به عنوان رهبر بازی استکلبرگ به خرده فروشان پیشنهاد می دهد و بهترین زمان ارسال کالا توسط خرده فروشان، قبل و بعد از اجرای استراتژی بر اساس مینیمم سازی هزینه اعضای زنجیره است.

آگاهی از وضعیت رفاه خانوارها اولین قدم در مسیر برنامه ریزی برای کاهش فقر و نابرابری ، امکان ارزیابی نتایج برنامه ها، سیاست های رفاهی پیشین و در صورت لزوم تجدید نظر در آنها خواهد بود. به منظور مقایسه رفاه خانوارها با توجه به تفاوتهایی که در ویژگی خانوارها وجود دارد لازم است با استفاده از روشهایی این تفاوتها را به نحوی وارد کنیم که امکان مقایسه رفاه خانوارها وجود داشته باشد. مقیاس های معادل در حقیقت یک روشی برای وارد کردن تاثیر خصوصیات جمعیتی، در الگوی مصرف خانوار هستند که در قالب یک ضریب برای خانوار مورد نظر نسبت به خانوار مرجع خود را نمایان می کنند.در این مطالعه اندازه گیری مقیاس معادل به روش روتبارت برای اندازه گیری مقیاس معادل در استان تهران مورد استفاده قرار می گیرد. این روش مخارج یک کودک نسبت به مخارج کل خانوار اندازه گیری و مقیاس های معادل خانوار برای کالاهای بزرگسال مشخص می کند. بنابراین تعیین کالاهای بزرگسال از اهمیت ویژه برخوردار می باشد. با استفاده از این روش، ابتدا آزمون تفکیک پذیری کالاهای بزرگسال از گروه سنی خاص انجام می شود. سپس مقیاس های معادل خانوار و هزینه نسبی کودکان با توجه به ویژگی های گوناگون خانوار نسبت به خانوار مرجع ( زوج بدون کودک ) برای این کالاها محاسبه می گردد. نتایج کلی حاصل از بررسی روند تغییرات مقیاس های معادل نشان می دهد که با بزرگتر شدن اندازه خانوار و با افزایش هزینه نسبی کودکان بین 0 تا 13 سال نسبت به کل مخارج، اندازه مقیاس های معادل نیز برای کالای بزرگسال افزایش می یابد. نتایج این تحقیق می تواند به عنوان عامل تعدیل کننده الگوی مصرف خانوارهای متفاوت برای مقایسه سطح رفاه آنها با یکدیگر مورد استفاده قرار گیرد و از بروز اشکالات ناشی از فروض ساده کننده ( مثل در نظر گرفتن درآمد سرانه ) جلوگیری نماید.