مقدار کل هیدروکربن های نفتی tph یکی از مهمترین شاخصه های تعیین میزان آلودگی های نفتی است که اندازه آن برابر مجموع هیدروکربن های تجزیه شده rhs و مجموع ترکیبات تجزیه نشده ucms است. تقریبا تمام مطالعات انجام شده درباره اندازه گیری آلودگی های نفتی در گیاهان شامل هیدروکربن های نفتی سبک rhs که شامل آلکانها، pahs و روش استخراج آنها بر اساس نوع ترکیبات ذکر شده، بهینه سازی شده است. بنابراین منطقی به نظر نمی آید که این روش هابرای هیدروکربن های نفتی سنگین به کار گرفته شود،90 درصد آنها شامل ucm هایی هستند که طبیعتی قطبی دارند. بنابراین در تحقیق حاضر،برای اولین بار لازم بود متدی بهینه سازی شود برای استخراج هیدروکربن های نفتی سنگین که ماهیتی قدیمی و هوازده داشتند از ریشه و ساقه گیاهان،برای اندازه گیری دقیق مقدار tph در نمونه های گیاهی پایلوت گیاه پالایی خاکهای آلوده به نفت در پالایشگاه تهران.در مرحله اول نمونه گیاه فستوکای کاشته شده به مدت 60 روز در گلدان pvc حاوی خاک آلوده پالایشگاه نفت تهران انتخاب و نمونه برداری شد. بعد از آماده سازی نمونه ریشه فستوکا، هیدروکربن های نفتی قدیمی با استفاده از اولتراسونیک و 7 ترکیب از حلال های مختلف شامل هگزان- دی کلرومتان (v/v1/1، 1/2 و 2/1)،هگزان- استون (v/v1/1، 2/3)و استون- دی کلرومتان (v/v1/1، 1/4)استخراج شدند.سپس 1 ماکرولیتر از هیدروکربن های استخراج شده به دستگاه gc/fid تزریق شد. غلظت 18 هیدروکربن ذکر شده با استفاده از 34 منحنی کالیبراسیون که قبلا تهیه شده بود اندازه گیری شد. نتایج حاصل از منحنی pahs, ∑rhs, ucms, tphs و آلکانهاتغییراتی را برای 7 نسبت مختلف حلال به کار گرفته شده نشان داد که حلال های دی کلرو متان-هگزان با نسبت (v/v1/1)بهترین بازده را برای ترکیبات pahs, ?rhs و آلکانهادارد در حالیکه هگزان – دی کلرومتان با نسبت (v/v2/1)بازده بیشتری را برای ترکیبات قطبی تر ucm نشان می دهد.