در این پایان نامه به بررسی سیکل تبرید جذبی دیفیوژنی، سیکل تبرید جذبی تک اثره، سیکل تبرید جذبی با gax و سیکل تبرید جذبی هیبرید gax پرداخته ایم. در فصل اول چندین نوع از سیکل های تبرید جذبی معرفی شده اند. در فصل دوم، بخش اول به بررسی مفاهیم ترمودینامیک و بخش دوم به بررسی سیکل های حاضر و معادلات حاکم بر این سیکل هاو فرضیات در نظر گرفته شده می پردازد. در فصل سوم نتایج بررسی اخیر و مقایسه ی ضریب عملکرد، بار حرارتی اجزاء مختلف سیکل، بازده قانون دوم و شدت از بین رفتن اگزرژی آمده است. در سیکل تبرید جذبی دیفیوژنی وقتی دمای ژنراتور بین 0c195 و 0c205 تغییر می کند، بهترین مقدار توصیه شده برای غلظت محلول غلیظ و رقیق به ترتیب 0/3 و 0/1 می باشد. در سیکل تبرید جذبی تک اثره، ، سیکل تبرید جذبی با gax و سیکل تبرید جذبی هیبرید gax متوجه شدیم که برای هر دمای کندانسور و اواپراتور یک دمای بهینه برای ژنراتور وجود دارد که در این دما شدت از بین رفتن اگزرژی مینیمم می شود، همچنین در این دما ضریب عملکرد و بازده قانون دوم ماکسیمم می شوند. تغییرات ضریب عملکرد در مقابل dx برای سیکل های تبرید جذبی با gax و تبرید جذبی هیبرید gax مورد بررسی قرار گرفت ونتیجه شد، یک مقدار بهینه برای dx وجود دارد که در آن dx ضریب عمکلرد ماکسیمم می شود. مقایسه بین سیکل های تبرید جذبی تک اثره، تبرید جذبی با gax و تبرید جذبی هیبرید gax نشان می دهد که ضریب عملکرد و بازده قانون دوم برای سیکل تبرید جذبی هیبرید gax بالاترین و شدت از بین رفتن اگزرژی پایین-ترین مقدار را دارد. در مقایسها ای که بین نتایج موجود در ادبیات فن ونتایج حاضر انجام شد، مطابقت قابل قبولی بدست آمد.