این پایان نامه در پی آن است که با موضوع کار قرار دادن آثار ابراهیم گلستان، مراوده میان ادبیات و سینما را آشکار سازد. به این منظور پس از ارائه ی چشم اندازی کلی از پیوند های ادبیات و سینما که مفاهیمی چون صناعات ادبی، اقتباس و روایت را در بر می گیرد، مبانی نظری ابراهیم گلستان پیرامون نویسندگی و فیلم سازی مطرح شده است. دستاورد طرح گفته های گلستان در باب این دو مقوله این است که وی مبنای پیدایش هر اثر هنری را واقعیت گرایی قرار داده است و آنچه سبک آثار او در زمینه ی ادبیات و سینما را به یکدیگر مرتبط می سازد، رعایت همین موضوع است. به عبارت دیگر فرم های روایتی – دیداری و شگردهای سینمایی در آثار داستانی ابراهیم گلستان از این رو به کار رفته است که تصویر، نمایش بهتری از واقعیت ارائه می دهد. در آخر، جهت اثبات این موضوع، داستان های ابراهیم گلستان به صورت مجزا تحلیل و عناصر سینمایی در آن ها برجسته سازی شده اند.