هگزافریت های استرنسیم نوع m بدلیل خصوصیات مغناطیسی مناسب، پایداری شیمیایی و قیمت پایین توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده اند. ناهمسانگردی مغناطوکریستالی بالا نسبت به محور مغناطش آسان این ترکیبات را برای ساخت آهنرباهای دائم مناسب نموده است. مهمترین کاربرد هگزافریت ها استفاده آنها به منظور ذخیره اطلاعات مغناطیسی با چگالی بالا است. از نظر بلورشناسی در ساختار هگزاگونال نوع m پنج مکان مشخص برای fe وجود دارد که شامل سه مکان هشت وجهی (2a, 12k, 4f2)، یک مکان چهاروجهی (4f1) و یک مکان دوهرمی با قاعده مثلثی (2b) است. خصوصیات مغناطیسی، الکتریکی و دی الکتریکی هگزافریت ها به روش ساخت، ترکیب و توزیع کاتیون های جایگزین شده در مکان های بلورشناسی فوق بستگی دارد. در این تحقیق اثر افزودن آلومینیوم بر نانوذرات هگزافریت استرنسیم ( srfe12-xalxo19برای (12و10و8و6و4و3و2و1و0x=)) که به روش سیترات- ژل خوداحتراقی تهیه شد، مورد بررسی قرار گرفت. جایگزینی al در مکان های fe یکی از روش های موثر تغییر ویژگی های فیزیکی و مغناطیسی هگزافریت استرنسیم می باشد. خصوصیات ساختاری و مغناطیسی پودرهای srfe12-xalxo19. توسط طیف سنج اشعه x، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و مغناطیس سنج با نمونه نوسانی (vsm) مشخصه یابی شدند. نتایج حاصل از پراش اشعه x، تشکیل تک فاز هگزافریت استرنسیم را تأیید می کند و پارامترهای مختلف مانند ثابت های شبکه (a و c)، حجم سلول اولیه (v)، اندازه بلورک ها (d) و چگالی اشعه ایکس (?x-ray) با استفاده از اطلاعات xrd محاسبه شدند. با افزایش مقدار al در ترکیب، مکان پیک ها به سمت ?2بزرگتر جابه جا می شوند و اندازه بلورک ها کاهش می یابد. خواص مغناطیسی نانوذرات نیز با افزایش ناخالصی al تغییر کرده و مقادیر ms، mr، hc کم می شوند. سطوح بالای جانشانی باعث می شود که کاربرد مواد به عنوان آهنربای دائم نامناسب باشد، اما امید استفاده از فریت های آلومینیوم در کاربردهای تصویربرداری موج میلیمتری وجود دارد.