واژه "سیستم سنتی (قدیمی)" اشاره به سیستم های اطلاعاتی فعلی سازمان دارد که در گذشته بکار گرفته می شدند و فرآیندهای کسب و کار حیاتی درون یک سازمان را در چارچوب معماری it فعلی آن، اجرا می کردند. بر مبنای نقش مهم این سیستم ها، سیستم های سنتی قلب سود عملیاتی یک سازمان در نظر گرفته می شوند و بنابراین ارزش کسب و کاری بسیار مهمی برای سازمان دارند. بنابراین معماران it از ارزش این دارایی های فعلی که می توانند موجب پذیرش معماری سرویس گرا شوند، چشم پوشی نکرده اند. به این ترتیب، روش ها، و فاکتورهای مختلفی برای انتقال سرمایه گذاری های قدیمی درون معماری جدید و کسب مزیت از ارزش کسب و کاری آنها، مورد مطالعه قرار گرفت. اگرچه در همه موارد، فرآیند انتقال سیستم های قدیمی به soa با موفقیت همراه نبوده است. دلیل این مسئله را می توان در عدم شناخت کافی ویژگی های سیستم قدیمی و عدم بررسی شرایط لازم برای انتقال این نوع سیستم ها دانست. به همین منظور در این تحقیق سعی می شود تا با تمرکز بر روی جنبه های مختلف مسئله انتقال سیستم های قدیمی به soa ، مدلی یکپارچه در این زمینه ارائه گردد. در این راستا، مدلی شامل پنج بعد فنی، کسب و کار، سازمانی، اقتصادی و حاکمیت بر soa، برای انتقال به معماری سرویس گرا، تحت عنوان soa-mm ، پیشنهاد گردید. برای ارزیابی مدل مذکور، در مرحله اول پرسشنامه ای برای گردآوری و تحلیل نظرات خبرگان در مورد مدل تحقیق طراحی شد. در مرحله بعد، مدل نهایی حاصل از نظرسنجی خبرگان، برای ارزیابی وضعیت انتقال سیستم های قدیمی بانک ملت به سیستم های سرویس گرا بکار گرفته شد و پیشنهادات کاربردی برای نیل به وضعیت مطلوب ارائه گردید. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، مدل مناسب برای انتقال به معماری سرویس گرا شامل ابعاد فنی، کسب و کار، سازمانی، اقتصادی و حاکمیت بر soa می باشد.