لپتوسپیروز یک ییماری مشترک بین انسان و دام با انتشار جهانی است که عامل آن یک گونه بیماری زای اسپیروکتی, تحت عنوان لپتوسپیرا اینتروگانس می باشد و سالانه خسارات زیادی را به صنعت دامپروری کشور وارد می نماید. به منظور ارزیابی این بیماری در دامپروری های منطقه شهرکرد از دی ماه 88 تا تیر ماه 89 تعداد 200 نمونه (100 نمونه ادرار و 100 نمونه خون) از 100 رأس دام به طور تصادفی و بدون در نظر گرفتن سن آنها اخذ گردید. این نمونه ها با استفاده از روش pcr مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که 28% از نمونه های ادراری و 23% از نمونه های پلاسمایی آلوده به لپتوسپیرا می باشند و سروتیپ ایکتروهموراژیه با 50% و پومونا با 5/37% به ترتیپ سروتیپ های شایع در منطقه شناخته شدند. لازم به ذکر است که که 17 بدون اینکه نمونه های پلاسمایی مثبتی داشته باشند، به عنوان مخزن بیماری در سطح گاوداری های منطقه شهرکرد تخمین زده شد. همچنین 12 نمونه پلاسمایی، بدون آنکه از نظر ادرار مثبت باشند، در این تحقیق از نظر وجود لپتوسپیرا مثبت تخمین زده شدند. نتایج این بررسی نشان می دهد که عامل بیماری در مناطق نسبتاً خشک نیز می تواند بقاء خود را حفظ کند. توجه به این نکته ضروری است که در صورت بروز شرایط غیرمترقبه مانند سیل و زلزله، امکان گسترش بیماری در این گونه مناطق نیز وجود دارد. با توجه به این موضوع، لازم است که مسئولین اجرایی در امور بهداشت عمومی و نیز شبکه دامپزشکی، تدابیر لازم جهت جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری را مورد توجه قرار دهند.