در شهر مشهد 137 موسسه خیریه وجود دارد که جمعیتی بالغ بر162756 نفر (3/22 % از کل جمعیت حاشیه نشین مشهد) را تحت پوشش خود دارند. براساس مطالعات انجام شده مشخص گردید که تنها در بعد اقتصادی رابطه معناداری بین افرادی که تحت پوشش بودند و افرادی که تحت پوشش نبودند وجود دارد ولی در سایر زمینه تفاوتی وجود ندارد لذا در کل می توان گفت که تفاوت معنی داری بین حاشیه نشینان تحت پوشش با حاشیه نشینانی که تحت پوشش نبوده اند وجود ندارد.تحقیق حاضر، نقش موسسات خیریه را در توانمند سازی و بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی و کالبدی حاشیه نشینان را در شهر مشهد مورد بررسی قرار داده است. در همین راستا تاریخچه ی حاشیه نشینی در جهان، تئوریها و الگوهای مقابله با آن، اقدامات مجامع بین المللی و تجربیات سایرکشورهای درگیر با پدیده حاشیه نشینی بررسی شده است. همچنین تحولات جمعتی ایران طی چند دهه اخیر و چگونگی شکل گیری حاشیه نشینی در شهر مشهد در دوره های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. پس از این مرحله مناطق حاشیه نشین دو و سه شهرداری مشهد (با 277448 نفر حاشیه نشین )جهت مطالعه انتخاب گردید که در این مناطق 300پرسشنامه(150 پرسشنامه در منطقه سه توسط افراد تحت پوشش موسسات خیریه و 150پرسشنامه توسط حاشیه نشینان منطقه دو که تحت پوشش هیچ موسسه خیریه ای نبودند) تکمیل گردید