پس از کشف پرتو ایکس، بهره گیری از پرتوهای یونساز در مقاصد پزشکی آغاز و تا این تاریخ به کار بردن مواد پرتوزا و دستگاه های پرتوساز از عوامل بسیار موثر در پیشبرد امور پزشکی بوده است. تقریبا کلیه مراکز پزشکی به نوعی از منابع و تجهیزات پرتوزا به منظور امور تشخیصی و درمانی بهره می برند. کارکنان مراکز مختلف پزشکی شامل مراکز پرتوتشخیصی، پرتودرمانی و پزشکی هسته ای در معرض پرتوگیری ناشی از کاربرد مواد پرتوزا و دستگاه های پرتوساز قرار دارند. در حال حاضر بیش از سه هزار مرکز پزشکی هسته ای با متجاوز از هجده هزار نفر پرتوکار در سطح کشور فعال می باشند و با توجه به گسترش کاربرد پرتوهای یونساز در این گونه مراکز این تعداد رو به افزایش نیز می باشد. از این مجموعه چهار مرکز پزشکی هسته ای با قریب 40 نفر پرتوکار در استان گیلان وجود دارد. با توجه به اهمیت دز دریافتی کارکنان، در این تحقیق علاوه بر بررسی مراکز پزشکی هسته ای از دیدگاه حفاظت در برابر پرتوها، سنجش دز دریافتی پرتوکاران در یک پریود دو ماهه نیز انجام گرفت.