فلسفه های فکری دوران مدرن و پست مدرن، بر تمامی وجوه زندگی هنرمندان تأثیر گذاشته، طراحان گرافیک نیز، تحت تأثیر این تفاوت نگرش در جامعه صنعتی و پساصنعتی -حاصل دوران فوق- قرار گرفته اند. این تحول اساسی در نگرش طراحان گرافیک منجر به تغییر مشهود در وظایف، ابزارها و شیوه های کاری آنان شده است. در این پژوهش به مقایسه تطبیقی بین فلسفه و فرهنگ در هنرهای مدرن و پست مدرن پرداخته شده و نحوه اثرگذاری آنها بر نگرش جوامع، و نحوه اثرپذیری طراحی گرافیک و شیوه های آن، مورد بررسی قرار گرفته است. همین طور مفهوم طراحی کاربرمحور که اساس آن بر مبنای شناخت مخاطب و اثرگذاری آن بر گرافیک پست مدرن است، مورد مطالعه قرار می گیرد. یافته های تحقیق حاضر، حاکی از این است که وظایف طراح گرافیک و نیز شیوه های طراحی در جامعه صنعتی، با رویکردی شکل گرایانه و با تلاش در ایجاد فرهنگ واحدی در شکل دموکراتیزاسیون فرهنگی میان جوامع بوده است، لیکن در جامعه پساصنعتی، سنت ها و ارزش های فردی به صورت دموکراسی فرهنگی اهمیت پیدا می کند. دیگر این که هنرِ جدید تعامل گر، گرافیک را منفک از ساحت-های مکمل، بخصوص مخاطب، قابل طرح نمی یابد؛ لذا ورود طراحان گرافیک به حیطه ساخت فرهنگ و حضور مخاطب در شکل گیری آثار، حاکی از ضرورتی فرهنگی و نوین است؛ مقوله ای که وقوع آن در حیطه گسترش دانش های بین رشته ای، می تواند موجب حذف شکاف های عمیق موجود میان گرایش-های علوم انسانی و هنری در ایران شود.