این تحقیق به منظور بررسی اثرات نانو اکسید آهن بر ویژگیهای کیفی دانه سویا در سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. رقم مورد استفاده رقم سازگار با منطقه به نام l17 و تیمارهای آزمایشی شامل 5 سطح نانو اکسید آهن (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 گرم بر لیتر) به صورت محلولپاشی در سه مرحله 4 برگی، 8 برگی و تولید دانه بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیک، عملکرد، شاخصهای جوانه زنی و صفات کیفی دانه سویا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سطوح مختلف نانو اکسید آهن از نظر صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج تجزیه رگرسیون صفات مورفولوژیکی، عملکرد دانه، شاخصهای جوانه زنی و صفات کیفی نشان داد که تیمار نانو اکسید آهن در مقایسه با تیمار شاهد اثر مثبت و معنیداری بر این صفات داشت. محلولپاشی با تیمار 75/0 گرم بر لیتر نانو اکسید آهن اثر مثبت و معنیداری در سطح احتمال 1 درصد بر افزایش وزن برگ و نیام، وزن نهایی نیام، درصد پروتئین، درصد لیپید، درصد اسیدهای چرب لینولئیک و اولئیک، میزان کاروتنوئید دانه، کلروفیل a و b، کلروفیل کل دانه سویا و میزان عناصر آهن، منیزیم، کلسیم و فسفر دانه سویا در مقایسه با تیمار شاهد داشت. محلولپاشی با تیمار 5/0 گرم بر لیتر نانو اکسید آهن اثر معنیداری در سطح احتمال 1 درصد بر افزایش میزان کلروفیل برگ، روند پرشدن دانه، وزن خشک نهایی دانه، تعداد نیام پر، تعداد کل دانه، وزن کل دانه، وزن صد دانه و اندازه دانه (طول، عرض و ضخامت) در مقایسه با تیمار شاهد داشت. تیمارهای 5/0 و 75/0 گرم بر لیتر از نظر عملکرد دانه در واحد سطح، سرعت جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، شاخص میزان جوانه زنی و درصد اسید چرب پالمتیک و لینولنیک تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند، ولی با تیمار شاهد تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1 درصد نشان دادند