درمان گرهای فیزیکی اغلب بیماران مبتلا به ms را به شرکت در ورزش های هوازی آبی تشویق می کنند؛ با اینحال، تحقیق کمی در زمینه ی کارایی ورزش های هوازی آبی جهت بهبود شاخص های بدنی و عملکردی بیماران مبتلا به ms انجام شده است. هدف اصلی از انجام این تحقیق ارزیابی تغییرات کیفیت زندگی، شاخص خستگی و برخی شاخص های عملکردی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پس از 8 هفته تمرین ورزش در آب بود. بدین منظور تعداد 21 نفر (با میانگین سن 98/7±62/32 سال، قد 55/6±50/157 سانتی متر، وزن 20/8± 31/59 و شاخص توده بدنی 42/3± 95/23 کیلوگرم بر متر مربع) از بین زنان مبتلا به بیماری ms نوع rr با 5/3> edssمراجعه کننده به انجمن ms شهرستان اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه کنترل (10) و تمرینی (11) قرار گرفتند. سپس گروه تجربی در یک برنامه ی تمرینی ورزش در آب به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه ی یک ساعته با شدت 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره ی بیشینه شرکت کردند، در حالی که به گروه کنترل آموزش داده شد که شیوه ی زندگی معمولی خود را پیگیری کنند. متغیرهای مورد اندازه گیری قبل و در پایان هفته های چهارم و هشتم برنامه ی ورزش در آب شامل مشخصات بدنی از قبیل؛ وزن، قد، شاخص توده ی بدن، شاخص های عملکردی، مقیاس خستگی و کیفیت زندگی بود. در نهایت داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تجزیه و تحلیل واریانس با داده های تکراری و آزمون t وابسته مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج بهبود معناداری در تمام متغیرهای مشخصات بدنی (وزن، شاخص توده ی بدنی)، زیر گروه های کیفیت زندگی (بجز؛ عملکرد شناختی و جنسی)، مقیاس خستگی و شاخص های عملکردی در طول دوره های مختلف ورزش در آب در گروه تجربی را نشان داد (05/0p?). همچنین، مقادیر بین گروهی تفاوت معناداری را در متغیرهای بدنی از قبیل وزن، شاخص توده ی بدنی، شاخص های عملکردی از قبیل؛ سرعت و استقامت راه رفتن، تعادل، خستگی و کیفیت زندگی بین گروه-های تجربی و کنترل در طول دوره ی بازتوانی ورزش در آب نشان داد (05/0p?). ورزش های هوازی آبی هر دو شاخص های بدنی و عملکردی در بیماران مبتلا به ms بهبود می بخشد و باید با وسعت بیشتری مورد تشویق قرار گیرند.

سلول درمانی یکی از روش های امیدوارکننده در درمان دیابت نوع1 می باشد. یکی از مناسب ترین گزینه ها برای این منظور، سلول های پیش ساز مشتق از پوست (skp) است که پتانسیل تمایز به سلول های سازنده انسولین (ipc) را دارند. ما در این تحقیق سلول های پیش ساز پوست انسانی را در محیط برون تن جداسازی و کشت داده و آنها را در مجاورت فاکتور های رشد تمایزی مناسب به سلول انسولین ساز تمایز دادیم. بیان ژن های ویژه سلول اندوکرین بتا توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز- نسخه برداری معکوس بررسی شد. علاوه بر آن، تولید و ترشح انسولین و پپتید-c توسط روش ایمونوسیتوشیمی و الایزا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تکنیک های پروتئومیکس برای بررسی تغییرات بیان پروتئین در سلول های پیش ساز و تمایز یافته به کار گرفته شد. پس از گذشت سه هفته از کشت سلول های پیش ساز پوست در محیط تمایزی، خوشه های سلولی دیتیزون مثبت پدیدار شدند. خوشه های سلولی تمایز یافته از نظر وجود انسولین مثبت بودند و مارکرهای مربوط به سلول های بتا را بیان نمودند. خوشه های سلولی حاصله در پاسخ به تحریک گلوکز به صورت وابسته به غلظت، انسولین و پپتید-c تولید و ترشح نمودند. مشاهدات پروتئومیکس نشان داد که در روند تمایز تغییراتی در بیان 13 پروتئین با عملکرد های متفاوت ایجاد شد: عملکرد متابولیک، چاپرونی، آنتی اکسیدانی، تجزیه ای، رونویسی، سیگنالینگ. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سلول های تمایز یافته از نظر فنوتیپ، مارکرهای سلولی و فعالیت ترشحی ماهیت سلول های بتای انسولین ساز از خود نشان می دهند. این یافته ها نشان داد که سلول های پیش ساز پوست قادرند به سلول های بتای مولد انسولین تمایز نمایند و سلول های تمایز یافته می توانند به عنوان یک کاندید جدید در سلول درمانی دیابت مد نظر قرارگیرند.

احساس امنیت اجتماعی، از موقعیت و جایگاه برجسته ای در برنامه ریزی های کشوری برخوردار است که دست یابی و پایدارسازی آن نیازمند مقدمات و زمینه های پیچیده ای بوده و آسیب پذیری یا زوال آن نیز، معلول زمینه ها و عوامل متفاوتی است. بررسی و شناخت میزان احساس امنیت شهروندان و عوامل اجتماعی تأثیرگذار بر آن می تواند در جهت افزایش احساس امنیت و بالا بردن پویایی و شکوفایی جامعه موثر باشد. لذا در این پژوهش تلاش شده است تا با استفاده از نظر شهروندان، به بررسی تاثیر گذاری عوامل اجتماعی بر احساس امنیت اجتماعی شاخص های، سرمایه اجتماعی، فضای شهری، عملکرد نیروی انتظامی(پلیس)، عملکرد رسانه ها، پایگاه اجتماعی- اقتصادی در شهر خرم آباد نگاشته شده است. این پژوهش، از نوع نظری- کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی می باشد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز این پژوهش به دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری گردید. جامعه آماری را کلیه ساکنان شهر خرم آباد در سال 1390 که 348216 نفر می باشد، تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 320 نفر محاسبه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که از میان مولفه های شخصی، جنسیت، تاهل، تحصیلات، اشتغال و درآمد با احساس امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین عوامل اجتماعی، سرمایه اجتماعی، نیروی انتظامی، عملکرد رسانه ها و پایگاه اجتماعی- اقتصادی بر احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. و بین متغیر فضای شهری و احساس امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد. آزمون آماری نیز نشان داد که احساس امنیت اجتماعی در شهر خرم آباد در سطح پایینی قرار دارد. میزان رضایتمندی شهروندان از احساس امنیت اجتماعی در مناطق مختلف شهر دارای تفاوت معناداری بود. به صورتی که منطقه 3 بیشترین ومنطقه 1 کمترین میزان رضایتمندی شهروندان از احساس امنیت اجتماعی را به خود اختصاص داد.