نام پژوهشگر: پوراندخت پورنادری

بررسی میزان کاربست معیارهای «سنجش یادگیری محور»، در سنجش دانشجویان رشته های علوم انسانی دانشگاه اصفهان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1388
  پوراندخت پورنادری   احمد رضا نصر

در پژوهش حاضر برای بررسی میزان کاربست معیارهای «سنجش یادگیری محور» در سنجش دانشجویان رشته های علوم انسانی دانشگاه اصفهان، از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته های علوم تربیتی، روانشناسی، تاریخ، علوم اجتماعی، مدیریت و علوم سیاسی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 88-1387 می باشد. حجم نمونه این مطالعه 224 نفر تعیین گردید که افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند . برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ی محقق ساخته با 55 گویه در قالب طیف 5 درجه ای لیکرت مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور برآورد روایی سوالات پرسشنامه، روایی محتوایی مورد استفاده قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ، 89/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه علاوه بر آمار توصیفی، از آمار استنباطی با آزمونهایی همچون t تک نمونه ای، آزمونt مستقل و تحلیل واریانس تک متغیره استفاده شده است. بر اساس یافته های پژوهش، میانگین نمرات پاسخ گویان در خصوص همه مولفه هایی که به عنوان معیارهای سنجش یادگیری محور، در این پژوهش عنوان شده است، کمتر از حد متوسط (3) می باشد و در تمام این مولفه ها، تفاوت معنی دار است. به این معنی که معیارهای سنجش یادگیری محور، کمتر از سطح متوسط در سنجش دانشجویان به کار رفته است. یافته های مطالعه نشان از تراکمی و محدود بودن روشهای سنجش دارد و ملاکهای سنجش، به حد کافی روشن نبوده است. کیفیت کوشش و مطالعه دانشجویان بیشتر مربوط به سطح دانش، و تا حدودی سطح درک از سطوح حیطه شناختی بوده است. تکلیف های سنجش به حد کافی تفکر برانگیز نبوده و داشتن حق انتخاب در موضوع تکلیف، و تناسب زمان و حجم تکالیف نیز، کمتر از حد متوسط بوده است. یافته های مطالعه همچنین نشان داد، فرصتهای اندکی برای خودسنجی و همتا سنجی دانشجویان، در سنجش متداول وجود داشته است و سنجش آغازین نیز، کمتر از حد متوسط مورد توجه بوده است. بنا به یافته های سوال ششم و هفتم پژوهش، سنجش در هدف اندازه گیری، و تأثیر بر توسعه ی یادگیریهای دراز مدت دانشجویان، کمتر از سطح متوسط موفق بوده است. مولفه بازخورد، دارای کمترین میانگین پاسخ در بین معیارهای سنجش یادگیری محور است. با توجه به یافته ها، توجه به تأثیر سنجش بر یادگیری دانشجویان، قبل از هر طرحریزی و اقدام برای سنجش آنان، و استفاده از خودسنجی و همتا سنجی برای ایجاد بازخورد بیشتر، بدون افزودن به حجم کاری استادان، از جمله پیشنهادات است. کلیدواژه ها: سنجش، سنجش یادگیری محور، بازخورد، خود سنجی، سنجش تکوینی