آنچه که پیش رو دارید پژوهشی است که به مطالعه ی میزان وچگونگی استفاده معلمان از تشبیه و مانسته ها در آموزش مفاهیم الکترومغناطیس و تاثیری که این روش آموزشی بر یادگیری دانش آموزان دارد می پردازد. جامعه آماری این پژوهش معلمان فیزیکی بودند که در سال تحصیلی 87-88 در شهرری به تدریس مشغول بودند همچنین دانش آموزانی که در کلاس آنها مشغول به تحصیل و یادگیری بودند. برای انجام این پژوهش 52 جلسه تدریس چهار دبیر فیزیک در مدت 4 ماه مشاهده و داده های حاصل از این مشاهدات تحلیل و بررسی شد. در پایان مشاهدات از دانش آموزان کلاسها آزمونی بازپاسخ به عمل آمد. این پژوهش به طریق کیفی انجام شد و روش نمونه برداری نمونه در دسترس بود. داده ها نشان می دهد معلمان از تشبیه در تدریسشان استفاده می کنند اما از الگوی خاصی در ارایه تشبیه به کلاس استفاده نمی کنند. تشبیهاتی که به کار رفته اند بیشتر از نوع عملکردی و در سطح تشبیه های ساده و غنی شده است. معلمان در سالهای اول تدریس تشبیهات را به صورت ناخودآگاه استفاده می کنند اما در طی سالیان تدریس آنها جزیی از برنامه تدریس معلمان قرار می گیرد. داده ها نشان می دهد که تشبیه های به کارر فته در کلاس تاثیر چندانی بر یادگیری دانش آموزان نسبت به آن مفاهیم نداشته است.