استراکودها دومین گروه غالب مایوبنتوزها بعد از نماتودها هستند و نقش اساسی در زنجیره غذایی دارند. نمونه برداری از فصل پاییز 1387 تا تابستان 1388 در بحرکان(خلیج فارس) انجام گردید. برای دست یابی به اهداف پروژه، 7 ایستگاه در منطقه جزرومدی و 7 ایستگاه دیگر در منطقه زیرجزرومدی انتخاب گردید. نمونه ها با استفاده از گرب van veen و کور cm25/8 برداشت شدند و پارامترهای محیطی مثل شوری، کدورت، اسیدیته، هدایت الکتریکی،اکسیژن محلول و دمای آب و مواد آلی کل و کربن آلی کل و دانه بندی سنجیده شدند. استراکودهایی که با فرمالدهید فیکس شده بوند، با استفاده از رزبنگال رنگ آمیزی و با تتراکلریدکربن جداسازی شدند و با استفاده از کلیدهای شناسایی، شناسایی گردیدند. شاخص های تنوع زیستی، به ویژه شانون، بریلویین، هیل، پایلو، سیمپسون، مارگالف و ساندرز با استفاده از primer5 محاسبه گردیدند. نتایج تغییرات معنی داری را در فصول مختلف در تنوع و تراکم استراکودها و پارامترهای محیطی ذکر شده در فصول مختلف در هر 2 منطقه نشان داد. دانه بندی ناحیه جزرومدی از منطقه زیر جزرومدی متفاوت بود اما تفاوت معنی داری نشان نداد. نهایتاً 35 گونه شناسایی شد که غالب ترین آنها شامل: venericythere darwinii، asymmetricythere indoiranica، asymmetricythere whatleyi، hemicytheridea paiki بود. تمام شاخص ها بجز سیمسون، مقادیر بالاتری را نسبت به منطقه زیرجزرومدی نشان دادند. مقادیر شاخص ها در زمستان بالاتر از سایر فصول بود. نتایج حاصل ار آنالیز cca نشان داد که در منطقه جزرومدی از بین فاکتورهای محیطی(دما، شوری، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی و ph)، فاکتورهای کدورت و شوری بیشترین تأثیر و در منطقه زیر جزرومدی از بین فاکتورهای محیطی، فاکتورهای اکسیژن محلول و کدورت بیشترین تأثیر را داشتند.