به منظور ارزیابی درون شیشه ای ژنوتیپ های سیب زمینی برای تحمل به خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 6 تکرار در آزمایش اول و چهار تکرار برای آزمایش دوم اجرا شد. فاکتور اول عبارت بود از: گیاهچه های حاصل از بذور حقیقی چند ژنوتیپ سیب زمینی (آگریا، کایزر، cip-994001، گرانولا، ساتینا و دیاموند) و فاکتور دوم در آزمایش اول، سطوح مختلف peg (صفر، 2، 4، 6، 8 و 10 میلی مولار) و در آزمایش دوم سطوح مختلف مانیتول (صفر، 1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 مولار) را شامل می شد. سطوح مختلف تنش در محیط کشت ms اعمال و صفات طول ریشه و ساقه، وزن تر و خشک ریشه و اندام های هوایی، تعداد ریشه، ساقه و برگ و نسبت ریشه به ساقه بر اساس واحد طول و واحد وزن خشک اندازه گیری شد. با افزایش غلظت peg و مانیتول تمامی صفات مورد مطالعه به جز نسبت طول ریشه به ساقه و نسبت وزن خشک ریشه به ساقه کاهش یافت. در آزمایش اول پاسخ ژنوتیپ ها و اثر متقابل ژنوتیپ × تنش برای همه صفات معنی دار شد (01/0p?). در سطوح تنش 2، 4، 6 و 8 میلی مولار peg، ژنوتیپ 994001cip- و دیاموند از لحاظ صفات طول ریشه، طول گیاهچه، وزن خشک ریشه و وزن تر ریشه به ترتیب بیشترین و کمترین میزان را داشتند و هم چنین ژنوتیپ 994001cip- از لحاظ وزن تر ساقه در سطوح تنش 2، 4 و 8 میلی مولار peg، و از لحاظ وزن خشک ساقه در سطوح تنش 2، 4 و 6 مولار peg، ژنوتیپ متحمل بود. محاسبه شاخص تحمل (درصد کاهش نسبت به شرایط شاهد) نشان داد که در مجموع، گیاهچه های حاصل از بذور حقیقی ژنوتیپ های ساتینا و کایزر در شرایط تنش ملایم (6 میلی مولار peg) و تنش شدید (10 میلی مولار peg) به ترتیب به عنوان ژنوتیپ های متحمل و حساس شناخته شدند. در آزمایش دوم پاسخ ژنوتیپ ها و اثر متقابل ژنوتیپ × تنش برای همه صفات به جز تعداد ساقه معنی دار شد (01/0p?). در غلظت 3/0 مولار مانیتول، طول گیاهچه، طول ریشه وزن خشک ریشه و وزن خشک ساقه ژنوتیپ های 994001cip- و آگریا به طور معنی دار بزرگتر از ژنوتیپ های دیگر شدند. در غلظت 4/0 مولار مانیتول تنها ژنوتیپ ساتینا ریشه تولید کرد. در مجموع، میزان تحمل ژنوتیپ ها بر اساس شاخص tol در شرایط تنش ملایم ژنوتیپ های cip-994001 و ساتینا متحمل معرفی شدند و در شرایط تنش شدید هیچ کدام از ژنوتیپ ها تحمل بالایی از خود نشان ندادند.