در این بررسی به منظور تاثیر نوع رقم چغندر قند و روش آلوده شدن گیاهان به ویروس پیچیدگی شدید بوته چغندر قند (beet severe curly top virus, bsctv) مطالعه ای در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی بر روی 18 رقم چغندر قند انجام شد. 18 گیاه از هر رقم در 6 گلدان کشت داده شد. برای مایه زنی ارقام از همسانه عفونت زای جدایه ایرانی bsctv استفاده و ارقام با دو روش آگرواینوکولیشن (آزمایش اول) و انتقال با زنجره ناقل (circulifer hematoceps) ویروس دار مایه زنی شدند. در آزمایش اول پس از 21 روز و 35 روز و در آزمایش دوم پس از 21 روز از زمان مایه زنی از گیاهان استخراج dna صورت گرفت و میزان همانند سازی ویروس با انجام pcr مورد بررسی قرار گرفت. شدت علائم بیماری در 4 درجه از درجات صفر (فقدان علائم) تا 3 (مرگ گیاه) یادداشت شد. تجزیه و تحلیل داده ها در آزمایش اول نشان داد تنها رقمی که تمام گیاهان تیمار در آن آلوده به ویروس بوده و علائم شدید نشان دادند رقم brigita بود. در نتیجه این رقم به عنوان رقم شاهد در نظر گرفته شد و سایر ارقام با آن مقایسه شدند. تجزیه واریانس ارقام چغندر قند از نظر شدت بیماری نشان داد که بین ارقام از نظر مقاومت به بیماری با رقم شاهد تفاوت معنی دار وجود دارد. بر این اساس ارقام به 3 گروه شامل متحملbr1, fimma,) hm1990, 7233, h5505)، حساس (رسول، افشاری، هیبرید بالک شیراز، p.p.8، p.p.22، dorothea، زرقان، ریزوفورت، ic، flores، hilma و polyrow) و خیلی حساس (brigita) طبقه بندی شدند. در نهایت با مقایسه داده های حاصل از مایه زنی گیاهان چغندر قند با دو روش فوق الذکر مشخص گردید میزان آلودگی به ویروس در انتقال با زنجره ناقل در اکثر ارقام کمتر از روش آگرواینوکولیشن بود.

ناشنوایی یک اختلال رایج حسی – عصبی در تمامی سنین می باشد که توسط عوامل محیطی ، ژنتیکی یا هر دو ایجاد می شود.از آنجا که این اختلال بسیار هتروژن بوده ،اساس ژنتیکی آن بسیار پیچیده است.تقریبا 70 درصد موارد ناشنوایی ارثی ، غیر سندرومی می باشد. این دسته از ناشنوایی بر اساس الگوی وراثتی ، به چهار نوع تقسیم می گردد: اتوزومی مغلوب(75-85%) ، اتوزومی غالب (15-25% )، وابسته به جنس و میتو- کندریایی( <1%). در این مطالعه ، خانواده های ایرانی با بیش از 5 فرد ناشنوا درسه نسل با الگوی وراثتی اتوزومی غالب ، انتخاب شدند . هدف از این تحقیق ، بررسی شش جایگاه ژنی شایع(dfna2, dfna3, dfna6, dfna8/12, dfna9, وdfna20/26) در جمعیت ایرانی بود.ژنهای مذ کور دارای شیوع بالایی در ناشنوایی غیر سندرومی با توارث اتوزومی غالب در جهان و به خصوص در کشورهای همسایه ی ایران می باشند. در این تحقیق ، آنالیز پیوستگی با استفاده از مارکرهای چند شکلی محدود کننده ی ژن ها ، برای 20 خانواده ناشنوای غیر سندرومی با الگوی وراثت غالب اتوزومی، انجام شد. طی مطالعات، سه خانواده با جایگاه dfna3 پیوستگی نشان داده و توالی یابی ژنهای مربوطه ، منتهی به شناسایی یک جهش جدید درژن gjb2 (جایگاه dfna3)گردید. در ادامه ی این پروژه ، تا کنون سه خانواده به لکوس های dfna2 و dfna6 همبستگی نشان داده اند. جهش در ژنهای این جایگاه ها در جمعیتهای زیادی گزارش شده است. توالی یابی برای این سه خانواده نیز در دست ا قدام می باشد. ، پیوستگی 3 خانواده از این میان20 خانواده به جایگاه ژنی dfna3 (15%) ،می تواند بیانگر شیوع نسبتا بالای این جایگاه در جمعیت ایرانی باشد. علاوه بر دو جایگاه dfna3 و dfna6 که در حجم نمونه این تحقیق با فراوانی 15% و 10% مشاهده شدند، پیوستگی یک خانواده ناشنوا به جایگاه dfna2 (فراوانی 5% در این حجم نمونه) تائیدی دوباره بر شیوع نسبتا بالای این ژن در توارث غالب می باشد.