نام پژوهشگر: مهدی علیرضایی
مهدی علیرضایی حمزه شکیب
تحقیقات انجام شده در زمینه تاثیر حرکات نزدیک گسل بر سازه ها عمدتاً بر روی اثر مولفه های انتقالی زلزله متمرکز می باشد. با توجه به اینکه گسل ها مهمترین محل آزاد سازی ناشی از زلزله می باشند، محدوده نزدیک گسل های مسبب زلزله، مناطق مهمی می باشند و در مقایسه با نواحی دور از گسل بیشتر تحت تاثیر انرژی آزاد شده قرار می گیرند. در تجزیه و تحلیل های جاری رکورد های زلزله اطلاعات موجود فقط سه مولفه انتقالی حرکت زمین را در نظر می گیرند (دو مولفه افقی و یک مولفه قائم)، در واقع این سه مولفه را می توان مستقیماً اندازه گیری نمود. بهرحال مولفه انتقالی در حین وقوع یک زلزله به همراه مولفه های چرخشی انتفاق می افتد که اثرات حرکت امواج هستند. این مولفه های چرخشی می توانند در طراحی سازه های با دوره تناوب بلند مهم باشند. در مطاله حاضر اثر تمام مولفه های انتقالی و چرخشی به صورت مجزا و توام مورد بررسی قرار گرفته و برای سازه ایده آل شده این تحلیل ها به انجام رسیده است. در ابتدا بعد از معرفی تاریخچه ای از تحقیقات انجام شده در این راستا، به معرفی ویژگی های رکوردهای نزدیک گسل پرداخته شده است و روشی جهت تولید مولفه های چرخشی از مولفه های انتقالی ارائه می گردد. مقایسه طیف انتقالی و چرخشی رکوردهای نزدیک و دور از گسل یکی از اهداف این تحقیق خواهد بود. در نهایت اثر چند مولفه ای زلزله های نزدیک و دور از گسل بر روی سازه های ایده آل شده ای مورد بررسی قرار گرفته و پاسخ های مختلف این سازه ها برای نواحی دور و نزدیک گسل با یکدیگر مقایسه شده و میزان اثر مولفه های چرخشی زلزله مورد بررسی قرار می گیرد.