هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی زوج درمانی گروهی با رویکرد سیستمی بر میزان تمایل و احتمال اقدام به سوء مصرف تریاک در بیماران وابسته به تریاک و تحت درمان کاهش تدریجی مصرف است. جامعه آماری شامل بیماران وابسته به مواد مخدر تحت درمان کاهش تدریجی مصرف در یکی از مراکز هلال احمر شهر اصفهان است. نمونه شامل 16 زوج هستند، که به طور تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند و در تمام زوجها، مردان در حال کاهش تدریجی مصرف تریاک و زنان سالم بودند. در گروه آزمایش 8 زوج در طول دو ماه و نیم تحت زوج درمانی گروهی با رویکرد سیستمی قرار گرفتند و گروه گواه چنین مداخله ای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس پیش بینی عود و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی است. نتایج تحلیل کواریانس حاکی از آن است که زوج درمانی گروهی موجب کاهش معنا دار تمایل و اقدام به سوء مصرف تریاک در پس آزمون گردید (001/0=p و 004/0=p) . در مرحله پیگیری دو ماهه گروه آزمایش کاهش معنا داری را در تمایل و اقدام به سوء مصرف تریاک نسبت به گروه گواه نشان دادند (004/0 = p و024/0 = p). نتایج این پژوهش بیانگر نقش اساسی همسر در فرآیند درمان سوء مصرف تریاک است.