در این پژوهش اثرآفلاتوکسین زدایی متیونین بر عملکرد، سیستم ایمنی و جمعیت میکروبی بلدرچین های ی ژاپنی تغذیه شده با آفلاتوکسین b1مورد بررسی قرار گرفت. نه جیره غذایی با سه سطح متیونین(5/0، 6/0، 7/0 درصد) و سه سطح آفلاتوکسین b1 (0، 5/2، 5 میلی گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 و تعداد 360 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی از 7-35 روزگی اختصاص یافت. تیمار های غذایی اثر معنی داری بر روی عملکرد بلدرچین داشت (05/0p<) ، به-طوری که بیشترین میزان خوراک مصرفی در پرنده هایی که 7/0 درصد متیونین فاقد آفلاتوکسینb1 دریافت کرده اند مشاهده شد و کمترین میزان مصرف خوراک در پرنده هایی که 5/0 درصد متیونین و سطح 5 میلی گرم بر کیلوگرم آفلاتوکسینb1 دریافت کردند، مشاهده شد (05/0p<). در پرنده هایی که 5 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین b1 و 5/0 متیونین را دریافت کردند، کمترین وزن مشاهده شد (05/0p<) و کمترین ضریب تبدیل غذایی به پرنده هایی که 6/0 درصد متیونین دریافت کردند نسبت داده شد (05/0p<). پرنده هایی که با 5 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین b1 و 5/0 درصد متیونین تغذیه شدند کمترین وزن زنده و بیشترین وزن سنگدان را داشتند(05/0p<)، در حالی که بیشترین وزن نسبی کبد را نیز دارا بودند (05/0p>). بیشترین آنتی بادی تولید شده در برابر آنتی ژن گلبول قرمز گوسفندی در پرنده هایی که 7/0 درصد متیونین بدون آفلاتوکسین b1 دریافت کردند، مشاهده شد (05/0p<)، در حالی که کمترین ضخامت پوست در پاسخ به چالش dncb به پرنده هایی که 5/0 درصد تریپتوفان و 5/2 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین b1 نسبت داده شد(05/0p>). پرنده های تغذیه شده با 7/0 درصد متیونین بدون آفلاتوکسین b1 بیشترین جمعیت باکتری اسید لاکتیک را داشتند در حالی که کمترین جمعیت باکتری اسید لاکتیک در پرنده هایی که 5/0 تریپتوفان با 5 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین b1 دریافت کردند، مشاهده شد(05/0p<). بیشترین جمعیت ایکلای در پرنده هایی که 7/0 درصد متیونین فاقدآفلاتوکسین b1 مشاهده شد(05/0p<).

یکی از اساسی ترین رسالت دانشگاه جامع علمی ـ کاربردی انتقال ، ارتقاء دانش و تکنولوژی کار و ایجاد مهارت و توانایی در افراد، جهت تصدی مشاغل و رفع نیاز بازار کار می باشد. این نوع آموزش ها از سال 1375 در استان مازندران با پذیرش دانشجو آغاز به فعالیت و تا پایان سال 1384 با 1673 نفر دانش آموخته در مقطع کاردانی ادامه یافته است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی وضعیت اشتغال این نوع از دانش آموختگان است. علاوه بر این سعی شده است که نظرات کارفرمایان و دانش آموختگان نیز مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان داد که 78.5 درصد دانش آموختگان، شاغل و 21.5 درصد آنان، بیکار می باشند. اطلاعات حاصله حاکی از آنست که تحصیل در دانشگاه جامع علمی- کاربردی باعث ارتقای شغلی دانش آموختگان سهمیه شاغل و باعث ایجاد فرصت های شغلی برای دانش آموختگان سهمیه آزاد شده است. همچنین میان رشته تحصیلی و نوع شغل دانش آموختگان دانشگاه جامع علمی- کاربردی ارتباط معنی داری وجود دارد. مطالعه و بررسی نظرات کارفرمایان در این تحقیق مبین این نکته بود که میان انتظارات کارفرمایان با سطح مهارت دانش آموختگان دانشگاه جامع علمی- کاربردی رابطه معنی داری وجود ندارد .