با هدف مقایسه تاثیر ترکیب تمرینات ذهنی و بدنی بر قابلیتهای هماهنگی حرکتی دانش آموزان با اختلالات بینایی، 8 سال با نظر پزشک متخصص از بین کودکان دارای نقص بینایی، - 48 کودک با اختلالات بینایی در دامنه سنی 12 که هیچگونه عارضه دیگری نداشتند، پس از ارزیابی توانایی تصویر سازی ذهنی، انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین ذهنی، بدنی و ترکیبی تقسیم شدند. قابلیتهای هماهنگی حرکتی این کودکان توسط تستهای عکس العمل از طریق آزمون خط کش، جهت یابی فضایی به صورت دریبل توپ و پرتاب توپ به هدف، تعادل به صورت ایستا و پویا و حسی حرکتی به صورت دقت اجرای دامنه حرکتی 45 درجه، نصف پرش طول جفت، نصف حداکثر قدرت اجرا شده توسط دست برتر و تکرار زمان 15 ثانیه بررسی شد. آزمودنی ها به مدت 8 هفته 2 جلسه ای بر اساس پروتکل های تعیین شده تمرین و در پس آزمون که مشابه با مرحله پیش آزمون بوده شرکت کردند. تجزیه در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) وآمار استنباطی spss وتحلیل داده ها توسط نرم افزار صورت گرفت. پس از تجزیه وتحلیل داده ها نتایج ( p? 0/ در سطح معنی داری 5 lsd (تحلیل واریانس عاملی و زیر بدست آمد : در قابلیت عکس العمل میان سه گروه تمرینات ذهنی، بدنی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود دارد، که با توجه به نتایج، کودکان نابینا در تمرینات ذهنی از عملکرد بهتری بر خوردار بودند. در قابلیت تعادل از نظر تعادل پویا میان سه گروه تمرینات ذهنی، بدنی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود دارد به طوری که کودکان کم بینا در تمرینات ترکیبی در وضعیت بهتری قرار دارند، و از نظر تعادل ایستا میان سه گروه تمرینات ذهنی، بدنی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود ندارد. در قابلیت جهت یابی فضایی از نظر دریبل توپ میان سه گروه تمرینات ذهنی، بدنی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود دارد بطوری که باعث پیشرفت بیشتری در کودکان کم بینا در تمرینات ترکیبی شد، و از نظر پرتاب توپ به سمت هدف تفاوت معنی داری میان سه گروه تمرینات ذهنی، بدنی و ترکیبی وجود ندارد. در قابلیت حسی حرکتی در چهار آیتم دقت اجرای دامنه حرکتی، نصف پرش طول جفت، تکرار زمان 15 ثانیه و اجرای 50 درصد از حداکثر قدرت دست برتر میان تاثیرات تمرینات ذهنی، بدنی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود ندارد. این تحقیق نشان دهنده اهمیت سیستم بینایی در کسب اطلاعات از محیط و نقش سازوکارهای جبرانی در بین کودکان نابینا وکم بینا از طریق استفاده از دیگر حواس در جهت جبران نقص بینایی و همچنین نبود محدودیت در افراد با نقایص بینایی در قدرت تصویر سازی است و آنها نیز میتوانند اطلاعات زیادی را ازطریق شنیدن الگوهای کلامی دیگران بدست آورند و بر پایه حس شنوایی و لمسی به تجسم ذهنی بپردازند و اینگونه بر سازگاری آنها بر محیط اطراف، تقویت انگیزه، توان بخشی ، تحرک و جهت یابی آنها کمک شود.