چکیده یکی از مهم ترین اهداف کشت بافت، اصلاح و تولید گیاهان مقاوم به سرما می باشد. آسیب سرمایی، زیان های جبران ناپذیری به گیاهان از جمله انگور وارد می کند. در این آزمایش از گره های 3 رقم انگور بیدانه سفید، قزل اوزوم و دم روباهی، برای کشت درون شیشه ای در محیط کشت پایه ms تکمیل شده با هورمون های بنزیل آدنین (صفر و 1 میکرو مولار) در ترکیب با نفتالین استیک اسید (5 و 10 میکرو مولار) و بنزیل آدنین (صفر و 1 میکرومولار) در ترکیب با توفوردی (5 و 10 میکرو مولار) استفاده شد. نصف کالوس ها به مدت 24 روز، در شرایط تاریکی و در دمای 4 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس غلظت قند های محلول، پرولین، پروتئین های محلول و درصد وزن خشک در کالوس های تیمار شده (سازگار شده به سرما) و شاهد (سازگار نشده به سرما) اندازه گیری شده و نیز آزمون زنده مانی در دما های مختلف یخ زدگی، انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت 5 میکرو مولار نفتالین استیک اسید در ترکیب با غلظت 1 میکرو مولار بنزیل آدنین، موجب بیشترین القای کالوس شد. ارقام بیدانه سفید و دم روباهی سازگار شده به سرما، بیشترین میزان قند و رقم قزل اوزوم شاهد، کمترین میزان قند را داشته و نیز رقم بیدانه سفید شاهد، بیشترین و ارقام قزل اوزوم و بیدانه سفید سازگار شده به سرما، کمترین درصد وزن خشک را به خود اختصاص دادند. در تیمار سازگار شده به سرما میزان پروتئین بیشتر از شاهد بود. میان ارقام بررسی شده، بالا ترین میزان زنده مانی در دما های یخ زدگی، به ارقام بیدانه سفید و دم روباهی اختصاص یافت.

آسیب دماهای پایین یکی از عوامل محدود کننده پراکنش گونه های مختلف میوه در روی کره زمین می باشد. اکثر درختان میوه مناطق معتدل سرد، به آسیب یخ زدگی مقاوم هستند اما برخی از درختان مناطق معتدل گرم نظیر انگور در مقابل تنش های شدید یخبندان حساس می باشند. در این تحقیق از گره های سه رقم انگور بیدانه سفید، عسکری و دم روباهی که از ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه تهیه شدند، در شرایط درون شیشه ای از غلظت های متفاوت هورمون های naa (5 و 10 میکرومولار) و 2,4-d (5 و 10 میکرومولار) با ba (صفر و 1 میکرومولار) برای تولید کالوس استفاده گردید و نیمی از کالوس ها برای اعمال خوسرمایی به مدت 24 شبانه روز در شرایط تاریکی و دمای 4 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس در کالوس های سازگار شده و شاهد، مقدار قند های محلول، پرولین، درصد ماده خشک اندازه گیری شد و در دماهای مختلف یخ زدگی آزمون زنده مانی انجام شد و سطح پلوئیدی در تیمار سازگار شده و شاهد در آزمایشگاه بیوتکنولوژی دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل غلظت های 5 و 10 میکرومولار 2,4-d و غلظت 5 میکرومولار naa در ترکیب با ba 1 میکرومولار و بیشترین القای کالوس را داشتند در اندازه گیری پرولین اثر اصلی رقم معنی دار بود و رقم عسکری بیشترین میزان پرولین را داشت. در اندازه گیری قند اثر اصلی رقم، سازگاری به سرما و اثر متقابل آن ها معنی دار نشد.درصد وزن خشک کالوس در رقم بیدانه سفید و عسکری شاهد بیشتر بود. در رقم های عسکری و دم روباهی در دمای 4- درجه سانتی گراد، در احیای تترازولیوم نسبت به شاهد کاهش داشت ولی در رقم بیدانه سفید در دمای 4- و 8- درجه سانتی گراد افزایش در احیای تترازولیوم نسبت به نمونه شاهد مشاهده شد و رقم بیدانه سفید در بین سه رقم مقاومت بیشتری به دماهای یخ زدگی نشان داد. در بررسی سطح پلوئیدی ارقام، سرما تأثیری نداشت

خشکی از مهمترین تنش های محیطی است که بیشتر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی گیاهان را تحت تاثیر قرار میدهد و همه ساله خسارت عظیمی بر اثر خشکسالی به محصولات کشاورزی وارد می گردد. با توجه به اینکه کشور ایران جزو مناطق خشک جهان محسوب می گردد لذا اتخاذ روشهایی چون بهره برداری صحیح از آب موجود، کشت گیاهان مقاوم، شناسائی عواملی که درمقاومت گیاه نسبت به تنش خشکی نقش دارند و نیز بدست آوردن شاخص یا شاخص های که با اندازه گیری آنها بتوان حساس یا مقاوم بودن گیاه را پیش بینی کرد از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق به منظور انتخاب ارقام مقاوم به خشکی و مطالعه اثر تنش خشکی بر عکس العمل های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی انگور، نهالهای ریشهدار سه رقم انگور ( رشه، قزل اوزوم و بیدانه قرمز) تحت تیمارهای آبی 100% ،80 % ،60% و40% ظرفیت مزرعه ای قرار گرفتند. این طرح به صورت آزمایش فاکتوریل با پایه بلوکهای کامل تصادفی به اجرا در آمد. .نتایج نشان داد که در همه ارقام با افزایش شدت تنش، ارتفاع بوته، وزن تر و خشک برگ، ساقه، وزن خشک ریشه، سطح برگ و سایر پارامترهای رشدی کاهش پیدا کردند. .بیشترین کاهش این صفات در تیمار 40 درصد ظرفیت مزرعه ای و در رقم بیدانه قرمز مشاهده گردید. همچنین میزان کاهش درانگور رشه نسبت به دو رقم دیگر کمتر و رقم قزل اوزوم در این خصوص حد واسط بود. میزان پرولین برگ در ارقام انگوربا افزایش شدت تنش افزایش یافت و بیشترین مقدار در رقم رشه و کمترین مقدار در قزل اوزوم اندازه گیری شد. با افزایش تنش آبی مقدار قندهای محلول در انگور بیدانه قرمز و قزل اوزوم افزایش ولی در رقم رشه کاهش نشان داد. محتوی نسبی آب برگ با افزایش تنش کاهش یافت. در شرایط تنش شدید، بیشترین مقدار متعلق به انگور رقم رشه و کمترین مقدار مربوط به بیدانه قرمز بود. بر اساس نتایج حاصله، انگور رقم رشه و بیدانه قرمز به ترتیب بیشترین و کمترین مقاومت را به خشکی نشان دادند.

گیاهان در طول دوره رشد خود پیوسته بوسیله عوامل نامساعد محیطی تحت تاثیر قرار می گیرند. بعضی از این عوامل نامساعد مانند تنش خشکی رشد و نمو را در گیاهان محدود می کنند. سالیسیلیک اسید یک ترکیب فنلی است که در حال حاضر به عنوان یک تنظیم کننده شبه هورمونی در گیاه شناخته شده است. نقش سالیسیلیک اسید در پاسخ به مکانیسم-های دفاعی در برابر عوامل زنده و غیر زنده می باشد. زیتون(olea europaea) درخت دایم سبز بوده و متعلق به تیره زیتون ( oleaceae) و دارای برگ های ضخیم و چرمی و از درختان میوه مناسب مناطق مدیترانه ای است همچنین، این درخت متحمل به خشکی است. در راستای انتخاب ارقام مقاوم به خشکی به منظور توسعه کشت باغات در مناطق خشک و نیمه خشک ایران تاثیر تیمار سالیسیلیک اسید بر روی برخی از خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم نهال زیتون (کورونایکی و دزفولی) تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نهال های سه ساله زیتون در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی تحت تنش خشکی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش سطح خشکی پارامتر های رشدی (به غیر از طول ریشه) همچنین ارتفاع نهال، تعداد و سطح برگ، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، وزن تر و خشک ساقه، برگ، ریشه و شاخساره، قطر تنه، محتوی نسبی آب برگ، مقادیر کلروفیل، فتوسنتز خالص، تعرق و هدایت روزنه ای دچار کاهش معنی داری نسبت به شاهد شدند. دمای برگ، ضخامت برگ، تعداد روزنه، میزان انباشت پرولین، قند های محلول کل، پروتئین کل ، مالون دی آلدهید، گلایسین بتائین، آنزیم های کاتالاز، آسکور بات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز، افزایش پیدا کرد. بر اساس نتایج به دست آمده محتوی نسبی آب برگ، سطح برگ، دمای برگ، ضخامت برگ، مقادیر کلروفیل a، bوکل، تعرق ، پروتئین، آنزیم های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در رقم دزفولی بیشتر از رقم کرونایکی بود و همچنین ارتفاع نهال، تعداد برگ، قطر تنه، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، هدایت روزنه ایی، گلایسین بتائین، قند های محلول کل و آنزیم آسکور بات پراکسیداز در رقم کرونایکی بیشتر از رقم دزفولی بود. کاربرد سالیسیلیک اسید باعث افزایش ضخامت برگ، ارتفاع نهال، تعداد برگ، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، قطر تنه، دمای برگ، قند های محلول کل، مالون دی آلدهید، گلایسین بتائین، پروتئین کل و فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکور بات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز افزایش و کلروفیل bوکل، فتوسنتز خالص، تعرق، هدایت روزنه ایی، تعداد روزنه کاهش یافت. در مجموع یافته های پژوهش حاضر نشان داد که اثرات بازدارنده تنش خشکی بر رشد زیتون می تواند با محلول پاشی سالیسیلیک اسید کاهش داده شود. بر اساس نتایج به دست آمده، رقم دزفولی مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد.

چکیده در مناطق خشک و نیمه خشک، آب یکی از مهمترین منابع محدود کننده ی تولید بوده و زیتون یکی از مهمترین درختان میوه ی رشد یافته در این مناطق است. به منظور بررسی اثر سایکوسل بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دو رقم زیتون (ماری و میشن) در شرایط تنش خشکی، یک آزمایش گلخانه ای با سه فاکتور شامل سه سطح سایکوسل (صفر، 500 و 1000 میلی گرم در لیتر)، سه سطح تنش خشکی (آبیاری نهال ها با فواصل 5، 10 و 15 روز یکبار) و دو رقم زیتون (ماری و میشن) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در مدت چهار ماه انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش سطوح خشکی موجب کاهش ارتفاع نهال، قطر ساقه، تعداد برگ، سطح برگ، تعداد و طول شاخه های جانبی، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، محتوای نسبی آب برگ، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای و افزایش ضخامت برگ، دمای برگ، تعداد روزنه ها در واحد سطح برگ، شاخص کلروفیل، کلروفیل a و b، محتوای کاروتنوئید، پرولین، قند های محلول، میزان مالون دی آلدئید، فعالیت آنزیم کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز، میزان آنتوسیانین و فنول کل در هر دو رقم شد. همچنین نتایج نشان داد که تیمارهای سایکوسل موجب کاهش ارتفاع نهال، سطح برگ، میزان مالون دیآلدئید و افزایش ضخامت برگ، تعداد شاخه های جانبی، طول ریشه، تعداد روزنه ها در واحد سطح برگ، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای، فعالیت آنزیم کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در مقایسه با شاهد شده اما تأثیر معنی داری بر قطر ساقه، تعداد برگ، طول شاخه های جانبی، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، دمای برگ، کلروفیل b، محتوای کاروتنوئید، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و میزان فنول کل نداشتند. تیمار غلظت بالای سایکوسل (1000 میلی گرم در لیتر) موجب افزایش وزن خشک برگ، شاخص کلروفیل، کلروفیل a و قندهای محلول نسبت به شاهد و افزایش وزن تر برگ، محتوای نسبی آب برگ و پرولین در مقایسه با تیمارهای شاهد و غلظت 500 میلی گرم در لیتر شد. تیمار سایکوسل 500 میلی گرم در لیتر، موجب کاهش معنی دار آنتوسیانین نسبت به شاهد شد اما تیمار 1000 میلی گرم در لیتر اختلاف معنی داری در مقایسه با شاهد نداشت. بر اساس صفات مورد مطالعه، رقم میشن نسبت به رقم ماری مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از سایکوسل می تواند برخی از اثرات منفی ناشی از تنش خشکی در ارقام زیتون ماری و میشن را تعدیل کند.

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک بر ماندگاری و خصوصیات کیفی میوه گلابی رقم سردرودی بود. تیمار اسید سیتریک در غلظت های صفر، 25/0، 5/0 و1 میلی مولار و تیمار اسید سالیسیلیک در سه سطح صفر و 1 و2 میلی مولار و همچنین ترکیبات مختلف این تیمارها اعمال شدند. آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. صفات مورد بررسی شامل اندازه گیری مواد جامد محلول، اسیدهای آلی کل، اسید آسکوربیک، سفتی بافت میوه،ph آب میوه، ترکیبات فنلی کل، محتوای آنتی اکسیدانی کل، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز، تغییرات رنگ، درصد کاهش وزن، پوسیدگی های قارچی و وضعیت ظاهری وبازار پسندی بودند. نتایج نشان دادند که تیمار اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و اسید سیتریک 1 میلی مولار مانع از افزایش ph طی دوره نگهداری گردیدند و تیمار اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار موجب جلوگیری از تغییرات رنگ گردید. روند افزایش مواد جامد محلول در تیمار اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار آهسته بود. تیمارهای ترکیبی اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و اسید سیتریک 1 میلی مولار موجب حفظ محتوای آنتی اکسیدان و کاتالاز در حد بالاتری نسبت به شاهد گردیدند. تیمارهای اسید سیتریک و اسید سالیسیلیک منجر به حفظ اسیدهای آلی کل و کاهش پوسیدگی و افزایش بازار پسندی میوه ها گردیدند. تیمار اسید سالیسیلک 2 میلی مولار در حد بالایی منجر به حفظ میزان سفتی در پایان دوره نگهداری گردید. بالاترین میزان فنل کل و اسید آسکوربیک مربوط به تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و اسید سیتریک 1 میلی مولار بود و تیمار اسید سیتریک 1 میلی مولار در حد بالایی مانع از افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز گردید.

گردو ایرانی یکی از گونه های باارزش گردوسانان از نظر میوه است. از مهمترین مشکلات تولید این محصول، تکثیر جنسی و لاجرم عدم استفاده از ارقام مرغوب می باشد که نا یکنواختی و بازده پایین کمی و کیفی محصول را به همراه دارد. با توجه به این که اکثر باغات چند ساله کشور پایه بذری و غیر پیوندی هستندو این موضوع باعث شده محصول از یک درخت به درخت دیگر متفاوت و غیر یکنواخت از نظر ظاهری و کیفیت مغز باشد. بنابراین سرعترین روش وتنها گزینه ممکن به منظوراصلاح این قبیل درختان و باغات از قبل کاشته شده، اجرای عملیات پیوند از طریق تعویض تاج(سرشاخه کاری)، با ارقام اصلاح شده روز دنیا است. در این تحقیق به منظور شناسایی زمان مناسب پیوند سرشاخه کاری گردو و استفاده از آن به عنواان یک الگو در تگثیر ارقام برتر گردو، رفع مشکل سرمازدگی دیرس بهاره با استفاده از ارقام دیر گل، جایگزین کردن ارقام با باردهی جانبی، با عملکرد بسیار بالا، به جای ارقام با باردهی انتهایی، بوسیل هارقام اصلاح شده مقور می باشد. در این تحقیق به منظور پیدا نمودن بهترین زمان پیوند، در دو زمان فروردین و اردیبهشت و با دو روش پیوند تاجی و جانبی تغییر یافته با درقم جاندلر و پدرو به عنوان پیوندک به منظور دست یابی به درصد گیرایی بالا مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست امده، تاثیر روش پیوند بر میزان گیرایی، بیشترین گیرای مربوط به روش پیوند جانبی تغییر یافته با گیرایی 93/83 درصد گیرایی نهایی به عنوان بهترین روش پیوند در سرشاخه کاری گردو انتخاب شد. در مقایسه میانگین مابین دو زمان فروردین و اردیبهشت، بیشترین گیرایی در اردیبهشت با گیرایی 49/89 درصد به عنوان یهترین زمان پیوند در شرایط آب و هوایی شبیه آب و هوای استان اذر بایجان غربی انتخاب شد.

خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است که بر بسیاری از جنبه های رشدی و فیزیولوژیکی گیاهان تاثیر می گذارد و همه ساله منجر به صدمات زیادی در تولیدات کشاورزی می شود. با توجه به این که ایران جزو مناطق خشک و نیمه خشک جهان به حساب می آید، استفاده کردن از روش هایی مانند بهره وری مناسب از منابع آبی، کشت گیاهان مقاوم، شناسایی عواملی که در مقاومت گیاهان به تنش خشکی دخیل هستند و یافتن شاخص یا شاخص هایی که به وسیله آن بتوان حساسیت یا مقاومت گیاه را پیش بینی کرد اهمیت ویژه ای دارد. به منظور انتخاب پایه های مقاوم و مطالعه اثر تنش خشکی روی عوامل رشدی و بیوشیمیایی سه پایه سیب، سطوح مختلف تنش خشکی در شرایط درون شیشه ای روی پایه های mm111، mm106 و گمی آلماسی طی دو آزمایش اعمال شد. آزمایش اول شامل اعمال تنش خشکی روی ریزنمونه های فاقد ریشه و آزمایش دوم شامل اعمال تنش خشکی روی ریزنمونه های ریشه دار شده بود. تنش خشکی به وسیله غلظت های صفر، 1، 2 و 4 درصد پلی اتیلن گلیکول (peg-6000) در محیط پایه ms به مدت 6 هفته اعمال شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و با چهار تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد تنش خشکی ایجاد شده به وسیله peg، باعث کاهش عوامل رشدی (طول شاخساره و ریشه، وزن تر شاخساره و ریشه)، شاخص کلروفیل و افزایش دیگر عوامل بیوشیمیایی (محتوای پرولین، محتوای قندهای محلول، محتوای پروتئین و میزان آنزیم های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز) شد اما تاثیری روی قطر ساقه نداشت. در این آزمایش مشاهده شد که رقم گمی آلماسی در بیشتر صفات (طول شاخساره، طول ریشه، شاخص کلروفیل، محتوای پروتئین، میزان پرولین و قندهای محلول)، اختلاف معنی-داری با پایه mm111 نداشت در نتیجه می توان پایه گمی آلماسی را در ردیف پایه های مقاوم به خشکی دانست. بعلاوه، بر اساس نتایج بدست آمده پایه mm106 نسبت به دو پایه دیگر تحمل کمتری به تنش خشکی داشت.

تنش خشکی یکی از فاکتورهای مهم محیطی است که رشد و تولید گیاهی را در سرتاسر جهان محدود می کند. مریم گلی (salvia officinalis) گیاهی خشبی، چندساله و متعلق به تیره نعناع است. اسانس مریم گلی دارای فعالیت ضد باکتریایی بوده و عمدتاً در صنایع غذایی، داروسازی و آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی و میزان اسانس گیاه مریم گلی، یک آزمایش گلدانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار در گلخانه انجام گرفت. تیمارهای تنش خشکی عبارت بودند از: 100% (شاهد)، 80%، 60% و 40% ظرفیت زراعی. نتایج نشان داد که تنش خشکی اثرات معنی داری بر پارامترهای رشدی، روابط آبی، محتوی کلروفیل، انباشت متابولیت های سازگار (پرولین و قندهای محلول کل) و عملکرد اسانس دارد. با کاهش محتوی رطوبت خاک، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد و سطح برگ ها، عملکرد پیکر رویشی تر و خشک، میزان نسبی آب (rwc) برگ و عملکرد اسانس کاهش یافت در حالی که محتوی کلروفیل و میزان انباشت پرولین و قندهای محلول افزایش نشان داد. از نظر محتوی اسانس و دمای برگ اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف تنش خشکی وجود نداشت. نتایج آنالیز اسانس ها با استفاده از دستگاههای گاز کروماتوگرافی (gc) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (gc/ms) نشان داد که آلفا- توجون (04/39%-42/32%)، کامفور (47/18%-42/12%)، 8،1- سینئول (83/13%-13/12%) و بتا- توجون (89/11%-10%) اجزاء اصلی شناسایی شده در اسانس بودند. تغییرات قابل توجهی در اجزاء اصلی اسانس ها در بین تیمارهای تنش خشکی یافت نشد.

انگور از جمله مهمترین محصولات باغی است که در ایران سطح زیر کشت وسیعی داشته و بخش عمده ای از آن به صورت تازه خوری مصرف می شود. ازدست دهی آب و پوسیدگی های قارچی از مهمترین عوامل محدود کننده عمر انبارمانی میوه انگور هستند. ازدست دهی آب باعث نرم شدن و چروکیدگی حبه ها و به دنبال آن افزایش فعالیت آنزیم ی باعث قهوه ای شدن چوب خوشه می شود، همچنین پوسیدگی های قارچی نیز عامل مهمی در کاهش عمرانبارمانی خوشه های انگور تازه خوری می شود ] artés-hern?ndez et al., 2004 [. پوسیدگی خاکستری botrytis cinerea و همچنین پوسیدگی های دیگر ناشی از قارچ های penicillium sp. و rhizopus stolonifer از جمله بیماریهای قارچی شایع پس از برداشت انگور هستند ] artés-hern?ndez et al., 2004 [. استفاده از دی اکسیدگوگرد (so2) روش معمول کنترل پوسیدگی های انگور طی انبارداری است. این ماده علاوه بر تولید مواد خطرناک برای انسان، در غلظت های بالا به حبه ها و خوشه های انگور آسیب می رساند artés-hern?ndez et al., 2004] [. پژوهشهای مختلفی به منظور یافتن مواد ایمن تر که جایگزین استفاده از مواد شیمیایی شوند، انجام گرفته است. در گذشته، برای کنترل پوسیدگی در حین انبارداری از گاز دی اکسیدگوگرد استفاده می شد، که در این مورد برای افزایش اثرگذاری از 5 تا 10 درصد دی اکسیدکربن نیز استفاده می شود. امروزه ترکیب گازی انبارهای با اتمسفرکنترل شده برای انگور شامل 2 تا 5 درصد اکسیژن و 1 تا 5 درصد دی اکسیدکربن است crisosto and smilanick., 2007] [. برای کنترل بهتر پوسیدگی بسته به ارقام مختلف، از 15-10 درصد دی اکسیدکربن به مدت 4-2 هفته استفاده می شود crisosto and smilanick., 2007] [. استفاده از پوشش های خوراکی (واکس های خوراکی) برای محصولات تازه که باعث کاهش تغییرات متابولیکی می شود راهی برای افزایش عمر تازه خوری محصولات است. پوشش خوراکی که به عنوان مانعی در مقابل انتقال گازها و بخار آب عمل می کند، لایه نازکی از مواد خوراکی (قابل خوردن) برای مصرف کننده است که به صورت های مختلف استفاده می شود wu et al., 2002] [. حذف اکسیژن از بسته های مواد غذایی بوسیله جاذب های اکسیژن و آزاد سازید یاکسیدکربن به وسیله ی بالشتک های تعبیه شده از جمله روشهای مفید برای افزایش عمر انبار مانی انگورها است vermeiren et al., 2001] [. بسته بندی مناسب یکی از راههای مهم جهت کاهش و کنترل ضایعات محصولات باغی به حساب می آید. امروزه استفاده از فناوری نانو در صنعت بسته بندی به عنوان یک روش جدید شناخته شده است. از مزیت های این فناوری می توان به افرایش عمر انبار مانی، حفظ کیفیت محصول در طی حمل و نقل، افرایش کیفیت محصولات پس از برداشت و افزایش ضریب اطمینان مصرف کننده در زمان خرید را نامبرد ]مردانی و همکاران، 1389[. دی اکسیدتیتانیوم (tio2) در باغبانی به عنوان عاملی برای از بین بردن اتیلن موجود در هوای انبارهای میوه و گلهای بریده استفاده می شود. گزارش شده که واکنش های فتوکاتالیکی tio2 جهت تجزیه اتیلن می تواند تحت شرایط رطوبت بالا (90 تا 95 درصد) و در هر دو دمای اتاق و دمای پایین موثر واقع شود [maneerat et al., 2006]. ظروف پلاستیکی پوشش داده شده با tio2 دارای قابلیت ضدمیکروبی و ضدقارچی بالا می باشد [maneerat et al., 2006]. همچنین اثر ضدقارچی tio2 پوشش داده شده درسطح بسته بندی های پلاستیکی به اثبات رسیده و استفاده از این ترکیب جهت کنترل بیماریهای پس از برداشت محصولات باغی پیشنهاد شده است [maneerat et al., 2006]. همچنین گزارش ها نشان داده است که tio2 می تواند روش مناسبی برای کنترل بیماریهای پس از برداشت میوه کیوی باشد [hur et al., 2005]. استفاده از ترکیب ساختار های نانوی tio2 با کاهش غلظت مصرفی و همچنین پوشش دادن مواد بسته بندی با نانو ذرات باعث بالا بردن امنیت غذایی وصرفه جویی در زمان و هزینه خواهد شد[chorianopoulos et al., 2011]. در مناطقی از کشور مان که فصل رشد کوتاه و یا پاییزهای زودرس دارند و همچنین در ارقامی از انگور که به روش خوابیده پرورش داده می شوند، نه تنها کیفیت لازم در زمان رسیدن کامل انگور فراهم نمی شود، بلکه عمر انبار مانی آنها نیز کوتاه می باشد. بنابراین، هدف این پژوهش، بررسی اثرات کاربرد نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در به حداقل رساندن میزان ضایعات و آلودگی انباری وحفظ حداکثر کیفیت محصول انگور تا رسیدن به دست مصرف کننده می باشد.

یکی از اهداف اصلاحی مهم در انگور تولید ارقام برتر بیدانه می باشد. برای دستیابی به این هدف در گذشته از روش اصلاح سنتی استفاده می کردند که کارائی پائینی داشته و امروزه از روش تلاقی بیدانه با بیدانه از طریق تکنیک نجات جنین استفاده می شود. به منظور بررسی اثرات تنظیم کننده های رشد، بنزیل آدنین (ba) در سطوح (0، 30، 60 و 100 میلی گرم درلیتر) و پوترسین (0، 20، 30 و 40 میلی گرم درلیتر) و مرحله نموی تخمک (25، 35، 45، 55 و 65 روز پس از گرده افشانی) بر میزان موفقیت تکنیک نجات جنین در رقم پرلت آزمایشی در سال 1391 در گروه باغبانی دانشگاه ارومیه اجرا شد. در این آزمایش شاخص هایی چون جنین های جوانه زده و تخمک-های متلاشی شده ثبت گردید. نتایج نشان داد پیش تیمار و مرحله نموی تخمک اثر معنی داری بر درصد جنین-های جوانه زده و تخمک های متلاشی شده داشت. مقایسات میانگین اثرات تیمارها نشان دادند که بیشترین درصد جوانه زنی (33/29 درصد) در تیمار بنزیل آدنین 100 میلی گرم در لیتر و پوترسین 30 میلی گرم در لیتر (33/33 درصد) در زمان 65 روز پس از گرده افشانی مشاهده شد، همچنین بیشترین درصد تخمک های متلاشی شده (66/70 درصد) در تمامی تیمارهای بنزیل آدنین در زمان 25 روز پس از گرده افشانی و در تیمار شاهد پوترسین (66/86 درصد) در زمان های 25، 35 و 45 روز پس از گرده افشانی مشاهده شد. در آزمایش دوم نتایج حاصل از مقایسات میانگین تیمارها نشان دادند، بیشترین طول و قطر حبه در تیمار بنزیل آدنین 100 میلی گرم درلیتر و پوترسین 30 میلی گرم درلیتر در زمان 65 روز پس از گرده افشانی بود. در آزمایش سوم بالاترین درصد جوانه زنی در تیمار بنزیل آدنین 60 میلی گرم در لیتر و در تیمار 240 میلی گرم در لیترایندول استیک اسید مشاهده شد.

عوامل مختلفی در مراحل قبل از برداشت، زمان برداشت و پس از برداشت روی کیفیت میوه ها موثر هستند. شرایط اقلیمی (منطقه کاشت)، نوع خاک و تدابیر زراعی (از جمله انتخاب گونه ها و ارقام مناسب و سازگار، انواع پایه ها، نحوه هرس، تنک میوه، مدیریت خاک و کود دهی، آبیاری، استفاده از آفت کش ها، علفکش ها، هورمون های گیاهی و تنظیم کننده های رشد و ...) از جمله عواملی هستند که قبل از برداشت کمیت و کیفیت میوه را تحت تاثیر قرار می دهند. پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر شرایط اقلیمی بر کیفیت میوه سیب ارقام سیب لبنانی زرد و لبنانی قرمز انجام گرفته است. برخورداری یک منطقه از آب و هوای مساعد برای سیب کاری، تولید کننده را در یک موقعیت اقتصادی سودمند قرار می دهد. آب و هوای هر منطقه تحت تاثیر عوامل متعددی مانند موقعیت جغرافیایی (فاصله از استوا و ارتفاع از سطح دریا)، تغییرات جوی، باد و باران شکل می گیرد. در این بررسی دو رقم پاییزه تجاری (سیب گلدن دلیشز و سیب رد دلیشز) از چهار منطقه مختلف استان آذربایجان غربی با ارتفاع متفاوت از سطح دریا (1300 متر، 1440 متر، 1550 متر و 1600 متر) برداشت شدند. این پژوهش بر پایه آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد و اندازه گیری مقدار کلسیم بافت میوه، سفتی بافت میوه، میزان مواد جامد محلول، اسیدهای آلی قابل تیتراسیون، ph آب میوه، ویتامین ث، فنل کل، درصد آب میوه، وزن مخصوص میوه، شکل میوه (نسبت طول به قطر میوه)، رنگ میوه و طعم میوه های سیب طی دو مرحله (مرحله اول در زمان برداشت و مرحله دوم چهار ماه بعد از نگهداری در سردخانه با دمای 2 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95%) صورت گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش با افزایش ارتفاع از سطح دریا، میزان مواد جامد محلول، اسیدهای آلی قابل تیتراسیون، سفتی بافت میوه، مقدار کلسیم بافت میوه، مقدار ویتامین ث، فنل کل، درصد آب میوه، وزن مخصوص میوه، شکل میوه (نسبت طول به قطر میوه)، رنگ میوه و طعم میوه ها افزایش یافت. اما ph آب میوه کاهش یافت. همچنین بعد از 4 ماه نگهداری در سردخانه میزان مواد جامد محلول، ph آب میوه و نسبت tss/ta افزایش یافت اما مقدار ویتامین ث، اسیدهای آلی قابل تیتراسیون و سفتی بافت میوه کاهش یافت. از بین دو رقم سیب مورد آزمایش، میوه های گلدن دلیشز برداشت شده از مناطق مرتفع کوهپایه ای از بیشترین مقدار مواد جامد محلول، کمترین ph آب میوه، بیشترین درصد اسیدهای آلی، بیشترین مقدار ویتامین ث، بیشترین درصد آب میوه و بیشترین مقدار کلسیم بافت میوه برخوردار بودند.

خشکی یکی از مهم ترین و اصلی ترین تنش های غیر زنده است. اسید سالیسیلیک به عنوان یک مولکول پیام رسان قوی در واکنش به تنش های زنده و غیر زنده در گیاهان شناخته شده است. به منظور بررسی اثرات تیمار اسید سالیسیلیک روی برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم انگور (رشه و بیدانه سفید)، تحت شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. دوره های آبیاری شامل فواصل 5، 10 و 15روز و اسید سالیسیلیک شامل غلظت های صفر، 1 و 2 میلی مولار بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد و سطح برگ، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، محتوای نسبی آب برگ، میزان کلروفیل a، b و کل، شاخص کلروفیل، تعرق، هدایت روزنه ای و فتوسنتز خالص کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد پیدا کرد در حالی که طول ریشه، ضخامت برگ، تعداد روزنه، دمای برگ، میزان پرولین، قند های محلول، کاروتنوئید، مالون دی آلدهید، پروتئین کل و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز، افزایش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده میزان ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد برگ، ضخامت برگ، طول ریشه، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل a، b وکل، کاروتنوئید، شاخص کلروفیل، پرولین، پروتئین کل، تعرق، هدایت روزنه ای و فتوسنتز خالص و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز در رقم رشه بیشتر از رقم بیدانه سفید بود. سطح برگ، تعداد روزنه، میزان قند های محلول و مالون دی آلدهید، در رقم بیدانه سفید بیشتر از رقم رشه بود. محلول پاشی اسید سالیسیلیک موجب افزایش ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد و سطح برگ، ضخامت برگ، تعداد و مجموع طول شاخه های جانبی، قندهای محلول، کلروفیل a و کل، شاخص کلروفیل، کاروتنوئید، تعرق، هدایت روزنه ای، فتوسنتز خالص، پروتئین کل و میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز گردید. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار می تواند اثر تنش خشکی بر رشد انگور را کاهش دهد و رقم رشه در مقایسه با رقم بیدانه سفید مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. کلمات کلیدی: انگور، تنش خشکی، اسید سالیسیلیک، فتوسنتزخالص، آنزیم های آنتی اکسیدانی.

خشکی از مهمترین فاکتورهای کاهش تولید محصولات کشاورزی در جهان به شمار می¬آید. تولید انگور سهم زیادی از بخش کشاورزی ایران را تشکیل می¬دهد، بنابراین انتخاب ارقام مقاوم به خشکی و همچنین استفاده از روشهایی جهت تقلیل اثرات منفی خشکی در این محصول ضروری به نظر می¬رسد. به منظور بررسی اثر سایکوسل بر برخی ویژگی¬های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم انگور در شرایط تنش خشکی یک آزمایش گلخانه¬ای با سه فاکتور شامل سه سطح سایکوسل (0، 500 و 1000میلی¬گرم در لیتر)، دورهای مختلف آبیاری (5، 10 و 15روز یکبار) و در دو رقم نهال غیر پیوندی انگور (رشه و بیدانه سفید) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داده است که با افزایش دور آبیاری، پارامترهای رشدی گیاه (ارتفاع نهال، قطر تنه، تعداد و طول شاخه¬های جانبی، تعداد و سطح برگ)، محتوای کلروفیل، میزان فتوسنتز خالص، تعرق و هدایت روزنه¬ای به طور چشمگیری کاهش یافته¬اند. تنش ملایم (دور آبیاری 10 روز) موجب افزایش کارایی مصرف آب نسبت به تیمار شاهد شد اما با تشدید تنش این میزان باز کاهش نشان داده است. در مقابل با افزایش فواصل آبیاری، دمای برگ، طول ریشه، ضخامت برگ، تعداد روزنه در واحد سطح، محتوای کارتنوئید، میزان تجمع متابولیت¬های سازگار (پرولین، قندهای محلول و پروتئین کل) و فعالیت آنزیم¬های آنتی اکسیدانی (گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز) و مالون¬دی¬آلدهید افزایش یافته است. افزایش در میزان قندهای محلول فقط در بیدانه سفید مشاهده شده است که نشان دهنده¬ی عدم شرکت قندهای محلول در تنظیم اسمزی در رقم رشه است. طبق نتایج بدست آمده محتوای نسبی آب برگ فقط تحت تنش شدید کاهش نشان داده است. محلول¬پاشی سایکوسل موجب کاهش صفات رشدی مانند ارتفاع گیاه، سطح برگ و افزایش وزن تر و خشک ریشه شده است. همچنین تیمار سایکوسل موجب افزایش میزان هدایت روزنه¬ای، فتوسنتز خالص، کارایی مصرف آب، محتوای کلروفیلa و کارتنوئید، میزان پرولین، قندهای محلول و پروتئین کل و فعالیت آنزیم¬های آنتی اکسیدانی آنزیم کاتالاز و گایاکول پراکسیداز شده است این در حالی است که این تیمار تاثیر معنی¬داری بر قطر نهال، تعداد برگ و همچنین میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز نداشته است. به طور کلی، رقم رشه نسبت به بیدانه سفید مقاومت بیشتری به خشکی نشان داده است و تیمار سایکوسل بویژه در غلظت 1000میلی¬گرم در لیتر نیز تا حدودی می¬تواند اثرات مخرب خشکی را با افزایش نسبت ریشه به ساقه، فتوسنتز خالص، کارایی مصرف آب، حفظ محتوای نسبی آب برگ و همچنین افزایش در میزان متابولیت¬های سازگار و رنگیزه¬های گیاه تعدیل کند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.