امروزه اهمیت و ضرورت اطلاعات و نقش آن در فرآیند تصمیم گیری امری کاملا مشهود است . بدون شک کیفیت تصمیمات نیز بستگی به صحت ، دقت و به هنگام بودن اطلاعاتی دارد که در زمان تصمیم گیری در اختیار افراد قرار می گیرد . همچنین اطلاعات ،تفسیر و سرعت انتشار آن نقش حساسی را در کارایی بازار ایفا می کند . علیرغم وجود طرفداران فرضیات بازار کارا ، استثنائاتی به وجود آمد که تئوریهای عقلایی قادر به پاسخگویی آن نبودند . لذا در دهه 1980 حوزه جدیدی بنام مالی رفتاری وارد علم مالی شد که قادر به تبیین استثنائات با استفاده از علوم روانشناسی بود . در این حوزه تاکید زیادی بر رفتار سرمایه گذاران می شد . مطالعات اخیر در دو دهه گذشته نا هنجاریهایی را اثبات کرده اندکه موجب کسب بازده اضافه توسط سرمایه گذاران می شود . یکی از مفروضات بازار کارای سرمایه این است که سرمایه گذاران به طور منطقی نسبت به اطلاعات جدید، واکنش نشان میدهند بنا براین انتظار می رود در چنین بازاری قیمت اوراق بهادار تقریب نزدیکی از ارزش ذاتی آن باشد ، ولی گاهی اوقات رفتار سرمایه گذاران نسبت به اطلاعات جدید عقلایی نمی باشد و در برخی موارد ، آن ها واکنش بیش از حد یا کمتر از حد نشان می دهند . بدین معنی که آ ن ها تمایل دارندارزش کمتر یا بیشتری به اطلاعات جدید بدهند .البته با گذشت زمان ، بازار به اشتباه خود پی می برد و قیمت ها اصلاح شده و به حالت تعادل بر می گردد. این تحقیق برآن است که رابطه بین اثر اندازه بر واکنش بیش از اندازه و کمتر از اندازه سرمایه گذاران را بسنجد. و علاوه براین رابطه قیمت سهام به درآمد هر سهم p/e با واکنش بیش از اندازه سهامداران مورد آزمون قرار می گیرد.جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ، در طی دوره 1380الی 1388 می باشد . اطلاعات مورد نیاز از معاملات روزانه شرکتها و همچنین صورتهای مالی شرکتها از بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری گردیده است .روش تجزیه و تحلیل داده هابا استفاده از نرم افزار excel و eviews انجام شده است . با جمع بندی نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها و روش رگرسیون می توان دریافت که دو معیار اندازه و نسبت p/e عملکردی یکسان را در بروز واکنش بیش از اندازه از خود نشان داده اند.