مقدمه: با توجه به لزوم مقایسه شیوه های مختلف یادگیری الکترونیکی با هم و ارائه مدل ها و استانداردهای بومی در هر کشور، نیاز به شواهد در مورد مقایسه این انواع با هم وجود دارد. در این مطالعه مدل مناسب ارائه برنامه های آموزش مداوم اینترنتی برای جامعه ایرانی تعیین شده است. روش ها: ابتدا نظرات اعضای هیات علمی که تجربه ارائه برنامه های آموزش مداوم اینترنتی را داشتند در مورد انواع شیوه های ارائه تعاملی این آموزش ها، در قالب پرسشنامه جمع آوری شد. بر اساس نتیجه به دست آمده، 20 محتوای آموزشی تدوین و به مخاطبان ارائه شد. بر اساس نتایج ارزشیابی این برنامه ها از دید مخاطبان، مقبولیت این شیوه، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین نمرات کسب شده برای انواع محتوا در پرسشنامه نظرسنجی اعضای هیات علمی تفاوت معناداری وجود داشت (001/0>p). از نظر ایشان محتوای نوع موارد بیماری تعاملی بر اساس الگوی حل مسئله، بیشتر از انواع دیگر منجر به بهبود عملکرد حرفه ای و افزایش علاقه مخاطبان شده و دسترسی مخاطبان به آن مناسب تر بود، هرچند از نظر ایشان تدوین این نوع محتوا برای مولفین مشکل تر و زمان برتر بود. میانگین نمرات ارزشیابی مخاطبان از محتواها، در طیف لیکرت 5حالته با نمره دهی 5 تا 1، 56/4 (65/0=sd) بود که حاکی از مقبولیت این روش برای ایشان بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه استفاده از روش های آموزشی مناسب، کیفیت خدمات بالینی را بهبود می بخشد، نتایج این مطالعه می تواند به متولیان طراحی و ارائه برنامه های آموزش مداوم اینترنتی در ایران کمک کند. اما مطالعات بیشتری باید در مورد ارزشیابی پیامدهای یادگیری این برنامه های آموزشی صورت گیرد.