نانوکامپوزیت های آمیخته ای، نسل جدیدی از مواد با خواص مناسب هستند که در بسیاری از موارد کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند. امروزه برای تولید نانوکامپوزیت با خاصیت ضدباکتری، از نانوذرات نقره، دی اکسید تیتانیم و طلا استفاده می شود، که در این میان نانوذرات نقره از خاصیت ضدباکتری مطلوب-تری برخوردار است. هدف از این تحقیق تولید الیاف نانوکامپوزیتی ضدباکتری بر پایه پلی پروپیلن/ پلی اتیلن ترفتالات/ نانوذرات نقره است. یادآور می شود که آمیخته پلی پروپیلن/ پلی اتیلن ترفتالات کاربرد آن در منسوجات پزشکی است. در مرحله اول این تحقیق، الیافی شامل 8 درصد وزنی پلی اتیلن ترفتالات در 92 درصد وزنی پلی-پروپیلن، با درصد های مختلف از سازگار کننده (pp-g-ma)تهیه شدند، با تحلیل داده های حاصل از آزمون های کشش و میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem)، نمونه حاوی 5/3 درصد وزنی pp-g-ma به عنوان نمونه منتخب در نظر گرفته شد. در مرحله بعد به منظور ایجاد خاصیت ضدباکتری، نانوذرات نقره، با درصد های مختلف (25/0، 5/0، 1 و 5/1 درصد وزنی) در سه حالت به الیاف منتخب اضافه شد: الف) اختلاط همزمان، ب) مستربچ pp/nanosilver به عنوان هسته الیاف و ج) مستربچ pp/nanosilver به عنوان پوسته الیاف. برای بررسی خاصیت ضدباکتری ابتدا الیاف نانوکامپوزیتی را به صورت نمد بافته شده و نشده درآورده، سپس از دو نوع باکتری گرم منفی e.coli و گرم مثبت s.aureus استفاده شد. طبق نتایج بدست آمده نمونه حاوی 5/0 درصد وزنی نانوذرات نقره در پوسته، به عنوان لیف نانوکامپوزیتی بهینه انتخاب شد. آزمون خواص مکانیکی، بر روی الیاف نانوکامپوزیتی در حالتی که پوسته آن حاوی نانوذرات نقره است انجام شد. آزمون های کشش نشان داد که اضافه کردن نانوذرات نقره به نمونه باعث تغییرات قابل ملاحظه ای در خواص کششی الیاف نانوکامپوزیتی نشد. به منظور بهبود خواص مکانیکی، الیاف نانو-کامپوزیتی بهینه تحت کشش سرد قرار گرفت. نتایج آزمون نشان می دهد که اعمال کشش سرد موجب افزایش مدول یانگ، استحکام کششی و کاهش افزایش طول تا حد پارگی شکست الیاف نانوکامپوزیتی بهینه شده است.