در سالهای اخیر نسل تازه ای از واکسنها بنام واکسنهای چند اپی توپی توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.این نوع از اکسنها با در کنار هم قرار دادن اپی توپهای شناخته شده مربوط به یک یا چند میکروارگانیسم بصورت ژن یا پپتید درست می شوندو باعث تحریک سیستم ایمنی بصورت اختصاصی می گردندو مخصوصا در مورد ویروسهایی مثل hcv که جهش زایی بالایی دارند،بسیار مورد توجه قرار گرفته اند.استفاده از گیاهان تراریخته نیز برای تولید واکسنهای درمانی انسانی یا حیوانی بسیارمورد توجه می باشد.واکسنهای گیاهی ، مزیتهای زیادی ازجمله عدم نیاز به زنجیره سرد در طول حمل و نقل، هزینه پایین تهیه و تولید ، انبارداری آسان و مایه کوبی راحت، دارند. در این پروژه، ژن سنتتیک پلی توپ hbs-polytope2 داخل پلاسمید نگهدارنده (+)3.1 pcdna ، بعد از تکثیر با پرایمرهای اختصاصی، وارد جایگاه ژن gus در پلاسمید pbi121 که یک ناقل دو تایی گیاهی است ، شد. بعد به باکتری e.coli dh5? ترانسفرم شد و بعد از بررسی صحت کاست نوترکیب حاصل و انجام عمل هضم با آنزیمهای برشی مربوطه ، بااستفاده از روش شوک حرارتی به agrobacterium tomefasiens، سویه pgv 3850 ، منتقل شد. ازکلونیهای تولید شده در محیط گزینشگر حاوی کانامایسین برای انتقال به ریز غده های سیب زمینی واریته کاردال از راه زخمی کردن غده استریل و آلوده کردن آنها با این باکتری،استفاده شد.گیاهان تراریخت در محیط کشت اختصاصی حاوی آنتی بیوتیکهای کانامایسین و سفاتوکسیم ،باززایی شدند. درآنالیز ملکولی گیاهان تراریخت با روش pcr باندی با طول حدود 750bp مربوط به ژن کلون شده دیده شد و آنالیز پروتئین نیز با روشelisa ، انجام گرفت . نتایج این مطالعه نشان می دهد که این پروتئین شیمریک نو ترکیب در گیاه سیب زمینی به خوبی بیان و پردازش شده و این گیاه احتمالا از کارایی اولیه لازم به منظور بررسی ایمنی زایی بعنوان کاندیدای واکسن در حیوان حساس آزمایشگاهی برخوردار می باشد