گروهی از بررسی ها نشان می دهند که تابش های یونیزان باعث نقص در ریلکس شدگی عروق خونی بدون تغییرویژگی های مورفولوژیکی رگها می شود. این اثر در دوز های پایین و در تابش های تمام بدنی هم ثابت شده است. از این رو در این مطالعه اثر تابش بلند مدت تمام بدنی گاما در حساسیت عروق خونی به نیتریک اکسید مورد بررسی قرار گرفت. 25 عدد موش صحرایی نر با نژاد ویستار (گرم 250- 200 ) به صورت اتفاقی به 5 گروه 5تایی تقسیم شده و تحت تاثیر تابش بلند مدت گاما شامل دوزهای تابشی انباشته 84/0، 1 ، 5/1، 2 و 5/2 گری در مدت 6 روز و به صورت تمام بدنی قرار گرفتند. در انتهای 6 روز آئورت سینه ای جدا و به حلقه های 2-3 میلیمتری تقسیم شده و به حمام بافتی منتقل و سپس در معرض l-nameدر غلظت4- 10 و استیل کولین در غلظت های 4- 10 تا 8- 10( به صورت تجمعی) قرار گرفتند و پاسخ های انقباضی به وسیله ترانسدیوسر ایزومتریک ثبت شد. نتایج به وسیله نرم افزار spss و تست دانکن و p<0.05 به عنوان سطح معنی دار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هیچ تفاوت معنی داری بین پاسخ های حلقه های آئورتی بین گروه های مختلف وجود ندارد و می توان نتیجه گرفت که تابش بلند مدت تمام بدنی گاما در مقادیر استفاده شده حساسیت عروق خونی به no را تغییر نمی دهد .