نام پژوهشگر: فریوش دارابی

مقایسه برهم کنش و ژل الکتروفورز dna با لیگاند شیف باز دی نیتروژن محلول در آب و کمپلکس کبالت (ii) آن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده علوم 1388
  فریوش دارابی   ناهید شاه آبادی

افزایش dna به محلول لیگاند شیف باز موجب کاهش شدت جذب در اسپکتروفتومتری لیگاند ، افزایش ویسکوزیته محلول، افزایش در طیفهای فلورسنس و تغییرات کانفورماسیونی شدید در طیف دورنگ نمایی چرخشی dna شده است. این نتایج نشان دادند که این لیگاند شیف باز می‏تواند به طریق intercalation با dna برهم‏کنش بدهد. نتایج ژل الکتروفورز نیز نشان دادند که این لیگاند قادر به ایجاد cleavage در puc 18 plasmid dna می باشد. افزایش dna به محلول کمپلکس کبالت موجب افزایش شدت جذب در اسپکتروفتومتری کمپلکس ، افزایش ویسکوزیته محلول، کاهش در طیفهای فلورسنس و تغییرات کانفورماسیونی نشان دهنده ی تبدیل ساختارb ? c در طیف دورنگ نمایی چرخشی dna شده است. این نتایج نشان دادند که این کمپلکس می‏تواند به طریق groove binding با dna برهم‏کنش بدهد. نتایج ژل الکتروفورز نیز نشان دادند که این کمپلکس قادر به ایجاد cleavage در puc 18 plasmid dna می باشد . در نهایت در مقایسه لیگاند و کمپلکس فلزی می توان گفت که برهمکنش لیگاند با dna قوی تر بوده است.