چکیده مقدمه: و تکنیک ترکیبی بر حفظ گشتاور قدرت ایزومتریک ? هدف این تحقیق بررسی تاثیر 6 هفته تمرین قدرتی الکترومیوگرافی در عضلات پلانتار فلکسور پس از 4 هفته بی تمرینی می باشد. rms بیشینه و پارامتر روش پژوهش: 24 نفر دانشجوی دختر سالم غیر ورزشکار( 20 تا 30 سال ) بطور تصادفی در 3 گروه قدرتی و تکنیک ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرین در گروه قدرتی متشکل از 18 جلسه انقباض ایزومتریک mvic % عضلات پلانتار فلکسور در زوایای 15 درجه دورسی فلکشن، نوترال، 45 درجه پلانتار فلکشن در 85 بود. گروه تکنیک ترکیبی طی پروتکلی مشابه انقباض ایزومتریک را همزمان با اعمال جریان تحریک الکتریکی انجام دادند. گروه کنترل برنامه تمرینی خاصی نداشتند. از گروه قدرتی و تکنیک ترکیبی قبل از تمرین (پیش آزمون)، بعد از 6 هفته تمرین (پس آزمون) و پس از 4هفته بی تمرینی تست بعمل آمد در حالی که از گروه کنترل قبل و بعد 6 هفته تمرین تست گرفته شد. نتایج: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که در گروه تکنیک ترکیبی پس از بی تمرینی در در کانال 1(عضله rms هیچ یک از پارامترهای بررسی شده تغییر معنی داری رخ نداد. در گروه قدرتی پارامتر (p=??????????) و کانال 2 (عضله گاستر خارجی )زاویه نوتر (p=????????????) گاستر داخلی) زاویه نوتر ولی در دیگر پارامترها این تغییرات ،(p<????) و در کانال 3(عضله سولئوس ) زاویه دورسی فلکشن تغییر کرد حفظ شد. تاثیر تمرین قدرتی و تکنیک ترکیبی در حفظ قدرت عضلات پلانتار فلکسور بعد از یک دوره بی در مرحله پس آزمون و کانال 2 زاویه نوتر و زاویه دورسی فلکشن کانال 3و بعد ? تمرینی بجز (زاویه نوتر کانال از بی تمرینی 2) مشابه بود. بحث: در مقایسه سازگاریهای حاصله از دو نوع تمرین قدرتی و تکنیک ترکیبی این یافته پیشنهاد میکند که پس از 4هفته بی تمرینی این سازگاریها در تکنیک ترکیبی بیش از تمرین ایزومتریک ارادی حفظ میشود. بنظر میرسد که تغییرات قدرت بدنبال تکنیک ترکیبی دوام بیشتری داشته

در این پایان نامه سنتز چندجزیی هتروسیکل هایی نظیر ایزوکسازول-5-(h4)-اون ها و مشتقات آزلاکتون با استفاده از نانو ذرات روی اکسید و کاتالیزور های آلی در آب و در دمای محیط ارایه می شود. واکنش سه جزیی و تک مرحله ای آلدهیدهای آروماتیک با هیدروکسیل آمین هیدروکلرید و ترکیبات ?-دی کربونیل با استفاده از نانو روی اکسید به عنوان کاتالیزور در آب منجر به سنتز مشتقات ایزوکسازول-5-(h4)-اون ها با بازده های عالی شد. همچنین مشتقات آزلاکتون با استفاده از مقادیر کاتالیزوری 5-سولفوسالیسیلیک اسید و سولفانیلیک اسید در آب و در دمای اتاق سنتز شدند. این فرآیندها به آسانی انجام شده و روش هایی کارآمد جهت سنتز ایزوکسازول-5-(h4)-اون ها و ترکیبات آزلاکتون می باشند. شرایط ملایم واکنش، زمان های نسبتاً کوتاه تر واکنش، دوست دار محیط زیست، عدم استفاده از حلال های آلی و بازده بالای واکنش ها از نتایج قابل ملاحظه این روش ها است.