: یکی از مهمترین برنامه های تضمین کیفی سیستم های طراحی درمان، صحت دزیمتری سیستم است. مهمترین منابع خطاهای دزیمتری محدودیت الگوریتم های محاسبه دز و حضور ناهمگنی ها با چگالی کمتر از واحد هستند. در این تحقیق محدودیت الگوریتم های etar و pb برای موقعیت درمانی تابش دهی دیواره قفسه سینه با انرژی mv 6 در فانتوم قفسه سینه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: طراحی درمان دو بیم تانژانسیل به همراه وج در هر دو مرکز پرتودرمانی با استفاده از سیستم های طراحی درمان مورد استفاده در آن مراکز انجام شد. فیلم رادیوگرافی edr-2 بین ورقه های فانتوم قرار داده و تابش دهی با استفاده از ماشین درمان varianدر هر مرکز درمانی انجام شد. منحنی های ایزودز، تغییرات دز با عمق و پروفایل دز مورد مقایسه قرار گرفتند. از دو پارامتر اختلاف دز و فاصله از توافق برای مقایسه استفاده شد و مقادیر قابل قبول 4% وmm 3 در نظر گرفته شدند. نتایج و یافته ها: نتایج به دست آمده از محاسبات الگوریتم etar نشان داد که در ریه دز را با اختلاف 45/3 ± 02/8% بیشتر از مقدار اندازه گیری محاسبه می کند. همچنین این الگوریتم پهن شدگی نیم سایه را کمتر از مقدار اندازه گیری نشان داد. نتایج به دست آمده از مقایسه محاسبات الگوریتم pb و مقادیر اندازه گیری شده نشان داد که این الگوریتم نیز دز را در ریه با اختلاف22/1 ± 14 % بیشتر از مقدار اندازه گیری نشان می دهد و نمی تواند پهن شدگی نیم سایه در ریه را مدل سازی کند. این الگوریتم همچنین دز را در بافت نرم با اختلاف83/1 ± 06/7% بیشتر محاسبه کرد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که هر دو الگوریتم دز را در ریه بیشتر از مقدار واقعی محاسبه می کنند و نمی توانند پهن شدگی نیم سایه را در داخل ریه محاسبه کنند. در حقیقت حجم بیشتری از ریه دز کمتری را دریافت می کند که هر دو الگوریتم حجم کمتری از ریه را با دز بیشتری نشان می دهند. الگوریتم pb در مواردی که حجم بافت پراکنده سازکم است، نمی تواند دز را در بافت نرم به درستی محاسبه کند. لذا این موارد در بررسی طراحی های درمانی که از این دو الگوریتم برای محاسبه دز استفاده می شود باید در نظر گرفته شود.