هلیکوباکتر پیلوری یک باکتری مارپیچی، میکروآئروفیل و گرم منفی است که مخاط معده و دئودنوم انسان ها را کلونیزه می کند. در این محل ها باکتری موجب بروز گاستریت مزمن و اولسر پپتیک می گردد. عفونت هلیکوباکتر پیلوری همچنین با ایجاد لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط و سرطان معده ارتباط دارد. رژیم های درمانی آنتی بیوتیکی رایج به همراه یک مهار کننده پمپ پروتون مشکلاتی را چون هزینه بالا، عدم همکاری و پذیرش بیمار، افزایش مقاومت های آنتی بیوتیکی، عود و رویداد عفونت مجدد در پی دارد. واکسیناسیون به عنوان یک راهکار جایگزین و یا مکمل درمان دارویی به منظور پاکسازی هلیکوباکتر پیلوری مطرح می باشد. در این مسیر بسیاری از فاکتورهای بیماریزایی باکتری و پاسخ های ایمنی القا شده توسط آنها مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر تهیه یک فیوژن پروتئین نوترکیب حاوی قطعه ای از زیر واحد بتای آنزیم اوره آز باکتری (ureb229-561) و ادهـزین a هلیکوباکتر پیلوری (hpaa) و نیز بررسی پاسخ های ایمنی نسبت به آن به عنوان کاندیدایی مناسب جهت ادامه تحقیقات در مسیر تهیه واکسن می باشد. ژنهای کد کننده پروتئین های مذکور از ژنوم سویه استاندارد هلیکوباکتر پیلوری به روش pcr جدا شده و با هضم آنزیمی به داخل وکتور pet28a وارد شدند. سپس به داخل میزبانهای کلونینگ و بیان ترنسفورم و سپس بیان شدند. علاوه بر این واکنش پذیری ایمنی پروتئین های نوترکیب نیز توسط وسترن بلات پس از خالص سازی به روش کروماتوگرافی تمایلی توسط رزین نیکل بررسی گردید. آزمایش های هضم آنزیمی، pcr و تعیین سکانس نشان دادند که ژن های مورد بررسی به درستی در وکتور کلون شده اند. نتایج sds-page نیز صحت بیان پروتئین ها را تائید نمود. در مرحله بعد پاسخ های ایمنی به این فیوژن پروتئین نوترکیب و همچنین هر یک از پروتئین ها بطور جداگانه در موش های balb/c بررسی شد. تلقیح زیر جلدی پروتئین ها موجب تحریک قابل توجه پاسخ های ایمنی در موش گردید که با تولید آنتی بادی های اختصاصی هلیکوباکتر پیلوری از جمله iga ترشحی و igg1 و igg2a سرمی و همچنین افزایش تولید سایتوکاین های ifn-? و il-4 همراه بود که وجود همزمان پاسخ های th1 و th2 را نشان می داد. این اثرات در حالت فیوژن بیشتر از هر یک از پروتئین ها به تنهایی بود (p<0.001). در واقع نتایج این تحقیق نشان داد که فیوژن پروتئین ureb229-561-hpaa بطور موثری قادر به برانگیختن پاسخ های ایمنی مختلف می باشد. همچنین قطعات آنتی ژنیک پروتئینی می توانند به جای پروتئین کامل در تولید واکسن های چند ظرفیتی به کار روند.