امروزه نگاه مکانیکی به شهر موجب بروز بحران های مختلف در زندگی انسان شده است. نزول کیفیت زندگی نمونه بارز یکی از همین بحران های شهری عصر جدید می باشد. تعلق خاطر، هویت، خاطره، زیبایی، آرامش خاطر، عاطفه اجتماعی، نیازهای روانی، هم زیستی اجتماعی، امنیت و ... مفاهیمی می باشند که نگاه مکانیکی آن ها را درک نمی کند. از اینرو امروزه نگاه به فضاهای عمومی شهری، به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری حکایت از بازتولید این فضاها در تقویت کیفیت زندگی شهری دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش فضاهای عمومی در کیفیت زندگی شهری می باشد. در همین راستا، نقش فضاهای شهری در ارتقاء (معیارهای ذهنی) کیفیت زندگی محلات نارمک و نواب مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان می دهد که ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی جهت اعتلاء زندگی شهری و تقویت کیفیت زندگی، امری ضروری است. لذا توجه به فضاهای عمومی و برنامه ریزی مناسب جهت خلق فضاهای با کیفیت از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. از این جهت به بیان ویژگی های فضایی و کالبدی متناسب با ارتقاء کیفیت زندگی نیز پرداخته شده است.