مطالعه حاضر، به منظور بررسی تاثیر طول مدت اعمال محدودیت غذایی زودرس بر عملکرد، مولفه های خونی، مورفولوژی سلول های ژئوژنوم و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه های گوشتی به انجام رسید. در این آزمایش از تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 استفاده شد که پرندگان بطور تصادفی در بین 5 تکرار (12 قطعه جوجه در هر تکرار) هر یک از پنج تیمار آزمایشی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد و تیمارهای مبتنی بر 4، 6، 8 و 10 روز محدودیت غذایی 25 درصدی غذا بود که از روز هفتم دوره اعمال گردیدند. در طی دوره 49 روزه آزمایش، متغیرهای عملکردی مورد بررسی قرار گرفته و پس از کشتار دو قطعه پرنده از هر قفس، خصوصیات لاشه، جمعیت های میکروبی ایلئوم و مورفولوژی سلول های مخاطی ناحیه ژئوژنوم مورد بررسی قرار گرفت. اعمال محدودیت غذایی خوراک مصرفی پرندگان را بطرز چشمگیری (05/0p<) کاهش داد، اما وزن نهایی و میزان اضافه وزن پرندگان محدودیت دیده در کل دوره تفاوتی با گروه شاهد نداشت. علاوه بر این، ضریب تبدیل غذا تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اگر چه خصوصیات لاشه پرندگان در تیمارهای آزمایشی مختلف، تفاوتی نداشت، اما اعمال محدودیت غذایی زودرس باعث افزایش معنی دار (05/0p<) وزن نسبی روده باریک در سن 49 روزگی در مقایسه با گروه شاهد شد. در بین اندام های لنفی، تنها وزن نسبی غده بورس پرندگان 28 روزه در نتیجه اعمال محدودیت غذایی، تمایل (0943/0=p) به افزایش داشت. اما تیتر آنتی بادی در برابر ویروس بیماری نیوکاسل در بین گروه های آزمایشی، تفاوتی نداشت. در سن 28 روزگی، تعداد کلونی های باکتری اشرشیاکلای در ناحیه ایلئوم پرندگان محدودیت دیده، بطور قابل ملاحظه ای (01/0p<) کمتر از گروه شاهد بود، اما ارتفاع پرزهای ژئوژنوم تحت تاثیر تیمارهای غذایی قرار نگرفت. اعمال محدودیت غذایی زودرس باعث کاهش چشمگیر (01/0p<) غلظت تری گلیسریدهای سرم خون در مقایسه با گروه شاهد شد، اما بر غلظت کلسترول و لیپوپروتئین با چگالی بالا (hdl) سرم خون در پرندگان 49 روزه تاثیری نداشت. در مجموع، نتایج حاکی از آن است که اعمال محدودیت غذایی 8-6 روزه در ابتدای دوره پرورش ضمن عدم تاثیرگذاری بر وزن و عملکرد نهایی، می تواند جمعیت های میکروبی مضر دستگاه گوارش را کاهش داده و هزینه های اولیه پرورشی را تعدیل نماید.