اسماعیلیان ایران که با حسن صباح شناخته می شوند قریب دو قرن بر مراکز کوهستانی گسترده ای مسلط بودند و در برابر نیروهای مسلط بیگانه سلجوقی و خوارزمشاهی مبارزه می کردند. کانون این مبارزات در قلعه های رودبار ، قهستان، اصفهان و خراسان بود. علاوه بر حکمرانان بسیاری از دولتمردان و زمین داران بزرگ به مخالفت آنان برخاسته و همصدا با حکام ترک آنان را خارج از دین قلمداد کردند. با یورش مغولان و ویرانی کامل بسیاری از شهرهای ایران قلعه های اسماعیلی آخرین امید کانون های مبارزه علیه مهاجمان بود، قلعه هایی که قریب چهل سال در برابر مغول بسته باقی ماند و عاقبت دربار منگو قاآن هلاکو را برای انهدام آنها به ایران فرستاد. سقوط اسماعیلیان زمینه استقرار حکومت مغولی ایلخانان را فراهم کرد. این پژوهش در سه فصل ارائه شده که عبارتند از: 1- فصل اول: الف) ورود اسماعیلیان به ایران و چگونگی پذیرش مذهب اسماعیلیه . ب) چگونگی به زیر نفوذ در آوردن مناطق و قلعه ها و استقرار اسماعیلیان. پ) روابط و تنش های اسماعیلیان با حکومت های ترک سلجوقیان و خوارزمشاهیان 2- فصل دوم: الف) در خصوص علل تهاجم مغولان به ایران. ب) عمدتا به حملات اولیه عصر چنگیز خان و مناطق تصرف شده توسط آنها 3- فصل سوم: الف) مقاومت قلعه ها و مناطق مختلف اسماعیلیان در برابر مغولان و همچنین سقوط دولت آنها. ب) روابط اجتماعی اسماعیلیان. پ) روابط اقتصادی اسماعیلیان