نام پژوهشگر: داریوش شجری

خواص ساختاری نانوکامپوزیتهایnio-sio2-cnt
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده علوم پایه 1389
  داریوش شجری   علی بهاری

با استفاده از روش سل ژل و بررسی xrdنتایج زیر بدست آمد: ? از این مقایسه و مقایسه نمونه های سری ششم و هفتم و دهم، نتیجه می گیریم که اگرچه وجود اتانول در نمونه هنگام بازپخت شدت را افزایش داده که بیانگر بلوری شدن بیشتراست اما باعث افزایش اندازه ذره شده است که مطلوب ما نیست. درمورد استن و آب نظر قطعی نمی توان داد چون نمونه های دیگری از این دست نداریم. ? زمان خشک کردن نمونه سری اول بیشتر بقیه بود. طیف ها نشان می دهد که این نمونه ها بیشتر از بقیه بلوری شده اند. نتیجه این که اگر بخواهیم بلوری شدن کامل تر باشد باید زمان خشک کردن را طولانی کنیم، یا آن که هنگام باز پخت از اتانول استفاده نماییم. ? ملاحظه می شود که افزایش مقدار teos که پیش ماده sio2 است اندازه ذرات را کاهش می دهد. ? مشاهده می کنیم که هرچه ph کم ترمی شود اندازه نیز کاهش می یابد. هرچند این قاعده در نمونه 1-5 رعایت نشده است، احتمال براین است که به علت باشد که چون ph این محلول بعد از ترکیب 7/3 بوده و بعداً پس از اضافه کردن اسید به 2/1 رسیده نسبت به محلول 1-7 که از ابتدای ترکیب اسید استفاده شده، این تفاوت به وجود آمده است. ? در نمونه های شماره 0-8 و 0-9 ترتیب ترکیب مواد اولیه را تغییر داده ایم یعنی بجای آن که نیترات نیکل را با آب مخلوط کنیم و بعد با مخلوط دیگر ترکیب نماییم همه ی مواد بجز نیترات نیکل را مخلوط کردیم و بعد آن را به مخلوط اضافه کردیم و در نمونه دیگر ph را هم تغییر داده ایم اما در هیچ نمونه ای ساختار بلوری مشاهده نمی شود.