در این پژوهش، اثر آسکوربیک اسید (asa) و اسپرمیدین (spd) در به تاخیر انداختن پیری گل های شاخه بریده رز رقم ’رویال کلاس‘ بررسی گردید. گل های شاخه بریده رز با غلظت های مختلف asa (2، 4 و 6 میلی مولار) و spd (5 و 10 میلی مولار) و نیز ترکیب 4 میلی مولار asa و 10 میلی مولار spd (asa + spd) به مدت 18 ساعت تیمار گردید. نتایج نشان داد که 4 میلی مولار asa (asa2) بیشترین تاخیر را در پیری گل ها در مقایسه با شاهد (dw) داشت. برخلاف گزارش های قبلی، spd نه تنها ماندگاری گل ها را زیاد نکرد، بلکه باعث پیری زود هنگام گل ها در مقایسه با سایر تیمارها گردید. همچنین، وزن تر و قطر گل و جذب آب گل هایی که با asa2 تیمار شدند، بیشتر از سایر تیمارها بودند. میزان آنتوسیانین، پروتئین، پرولین، پراکسیده شدن لیپیدها (mda)، و نیز فعالیت آنزیم های پراکسیداز (pod)، لیپوکسی ژناز (lox) و سوپراکسید دیسموتاز (sod) گل ها طی 8 روز نگهداری تنها در گل های شاهد آب مقطر (dw) و ساکارز (suc + hqs) و گل هایی که با 4 میلی مولار آسکوربیک اسید (asa2) و 5 میلی مولار اسپرمیدین (spd1) تیمار شده بودند، اندازه گیری گردید. کاربرد 4 میلی مولار asa (asa2) باعث جلوگیری از کاهش آنتوسیانین و پروتئین در طی 8 روز نگهداری گل ها گردید. میزان پرولین در گل های تیمار شده با asaنیز به طور معنی دارای نسبت به شاهد پایین تر بود. استفاده از 4 میلی مولار asa (asa2) با کاهش غلظت mda و فعالیت آنزیم lox وpod و نیز افزایش فعالیت آنزیم sod پیری گل ها را به تاخیر انداخت. بنابراین، asa با نقش آنتی اکسیدانی خود و خنثی سازی رادیکال های آزاد باعث حفظ پایداری غشا سلولی، پروتئین ها و فعالیت بالای sod گردید که می تواند در محلول های نگهدارنده گل های شاخه بریده رز رقم ’رویال کلاس‘ اضافه گردد.