پریسا دبیری مریم بهادری
چکیده ساختار الکترونی فلزات مایع به شدت به حالت ترمودینامیکی آنها بستگی دارد. در این پایان نامه شکل جدیدی از پتانسیل بین یونی، به منظور بررسی رفتار پتانسیل برهم کنش آلیاژهای فلزات قلیایی مایع متراکم در دامنه گسترده ای از دما، به کار گرفته شده است. ابتدا پارامترهای مولکولی تابع پتانسیل برای فلزات قلیایی خالص در دامنه ای از دما از داده های ترموفیزیکی pvt و با استفاده از یک مدل مکانیکی آماری ساده بدست می آیند و در مرحله بعد با به کار بردن پارامترهای مولکولی حاصل پارامترها را برای مخلوط های فلزات قلیایی محاسبه کرده و رفتار تابع پتانسیل را بررسی می کنیم. در دماهای پایین پتانسیل های بین یونی حاصل رفتار قابل قبولی در برد کوتاه دارند و خصوصیات نوسانات برد بلند را نیز به خوبی نشان می دهند. با افزایش دما، نوسانات برد بلند به تدریج کاهش می یابد. این رفتار به تغییر در برهم کنش های بین یونی در نتیجه استقرار الکترونهای والانس نسبت داده می شود. در مرحله بعد رفتار تابع پتانسیل با تغییر ترکیب مخلوط نیز مورد بررسی قرار گرفته است که با توجه به پارامترهای فلزات خالص شکل توابع پتانسیل بدست آمده کاملاً قابل توجه است. کلید واژه:فلزات قلیایی مایع – پتانسیل بین ینی – سود و پتانسیل
عظیم لرستانی مهدی وادی
چکیده : در این پژوهش آزمایشگاهی ایزوترمهای جذب سطحی برخی از استرها توسط کربن نانوتیوب تک دیواره (swcnt) با دستگاه اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرارگرفته است مقادیر جذب در غلظت های مختلف به دست آمده و نمودار مربوطه رسم گردیده است، نتایج حاصل با مدلهای جذب لانگمویر ، فرندلیچ و تمکین در دمای( k 298) مورد بررسی قرار گرفته که پارامترهای مختلف به دست آمده نشان می دهد میزان جذب استرها در سطح نانوتیوب کربنی با افزایش غلظت در دمای ثابت ، افزایش می یابد دادهای آزمایشگاهی به خوبی از مدلهای لانگمویر، فرندلیچ وتمکین پیروی می کند ، که تطابق بیشتری با مدل فرندلیچ دارد و همچنین نتایج حاصل نشان می دهد که با کاهش ph محلول کارایی جذب نیز کاهش می یابد. واژه های کلیدی: ایزوترم، جذب سطحی ، کربن نانوتیوب تک دیواره (swcnt) ، استرها ، اسپکتروفتومتری و ph .
حمید رضا دهدشتی حقیقت مهدی وادی
مسئله الکتریسته ساکن در سوخت هواپیماها از دیرباز مشکلی مهم به شمار می رفته و پژوهش های متعددی در جهت رفع آن انجام گرفته است. در این پایان نامه نیز کوشش شده است که نشان داده شود چگونه می توان این مشکل را از طریق افزودن برخی مواد کاهش داد. بنا بر پژوهش های انجام شده معلوم گردید که افزودن ماده asa3 می تواند این مشکل را بر طرف سازد. البته نکته مهم این است که گرچه این ماده میزان هدایت سنجی را تا حد قابل ملاحظه ای پایین می آورد اما کمیت این ماده تا میزان معینی در کاعش هدایت سنجی تاثیر دارد و پس از افزودن مقداری مشخص، میزان هدایت سنجی در خط مستقیم قرار می گیرد و اضافه کردن asa3 در مقادیری بیش از این میزان مشخص، تاثیری در کاهش میزان هدایت سنجی نخواهد داشت. بنا بر پژوهش های انجام گرفته معلوم گردید که بهترین میزان هدایت سنجی برای سوخت در ایران بین 500-150 میکرو زیمنس می باشد.