دیر زمانی نیست که کاخ ها و خانه های پادشاهان، موزه های امروزی شده و قالیهایی که در آن روزگار زیراندازهای اشرافی به حساب می آمده و گرمابخش محافلشان بوده، امروزه در این مجموعه ها جزء اشیاء موزه گشته و چه دریغ که توجه لازم به آن ها نمی شود و این در حالی است که هر کدام از این قالیها سرنوشتی از این مردمان را در کوله باری از یک سفر پر رمز و راز به همراه داشته و یادآور فنون زیادی اعم از ریسندگی، رنگرزی، طراحی، رنگبندی، بافت و ... هستند. در این پژوهش ابتدا به بررسی اجمالی فنون بکاررفته در قالی پرداخته، همچنین آسیب های وارده در مراحل تولید شناسایی شده و بخش عملی هم مربوط به فن شناسی و آسیب شناسی یک نمونه قالی ابریشمی زربافت دوره صفویه که دوران طلایی هنر این مرز و بوم است با پیش زمینه ای از تاریخ صفویه و تطبیق تاریخی با نمونه های مشابه آن دوران همراه است و در نهایت دستورالعمل حفاظتی و مرمتی مربوط به قالی ها ارائه شده است. باشد که قدمهای بعدی محققین، پژوهشگران و دانشجویان حرکتی باشد برای نیل به این هدف که بتوان حفره های بی توجهی به قالی ایران را با همت و همراهی، به نتایج درخشان در اعتلای هنر این مرز و بوم عزیز بدل کرد و این مهم هدفی باشد در دست نه در سر.