این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر نوکلئوتید جیره در سطوح متفاوت صفر، 15/0، 25/0، 35/0و 5/0 درصد بر رشد، بقاء، ترکیب شیمیایی بدن، پارامترهای هماتولوژی خون، تراکم باکتریایی دستگاه گوارش و پاسخ به استرس فیل ماهیان (huso huso) جوان پرورشی با وزن متوسط 5/0±57/12 گرم به مدت 62 روز صورت گرفت. آزمایش درون مخازن 1000 لیتری با تراکم ذخیره سازی 30 عدد ماهی در هر تانک انجام شد. غذادهی بین 5-3 درصد وزن توده زنده طی دوره پرورش و 5 بار در روز انجام شد. نتایج به دست آمده تفاوت معنی داری را در شاخص های رشد مورد بررسی شامل وزن نهایی، افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و فاکتور وضعیت نشان داد (05/0p<). از نظر ضریب تبدیل غذایی، میزان بقاء و شاخص کبدی اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0<p). در بررسی پارامترهای هماتولوژی خون، افزایش معنی داری در مقادیر hb، hctو لنفوسیت ها در ماهیان تغذیه شده با نوکلئوتید جیره در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد (05/0p<). اختلاف معنی داری در مقادیر mch،mcv ،mchc ، wbc، rbc، درصد نوتروفیل و ائوزینوفیل بین تیمارهای مختلف در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده نشد (05/0<p). در آنالیز تقریبی لاشه نیز در پایان آزمایش در مورد پروتئین اختلاف بین تیمارها معنی دار بوده (05/0p<) این در حالی است که در سایر موارد شامل رطوبت، چربی و خاکستر اختلافی مشاهده نگردید (05/0<p). در تمامی تیمارهای آزمایشی، لگاریتم واحد تشکیل کلنی کل و تراکم لاکتوباسیلوس ها در روده (log cfu/g) در هفته چهارم و هشتم اختلاف معنی داری نداشتند. با انجام تست استرس در انتهای دوره مشخص گردید مقدار کورتیزول بطور معنی داری نسبت به قبل از استرس افزایش می یابد اما کمترین پاسخ استرس مربوط به تیمار 35/0 درصد می باشد. درخصوص مقادیر گلوکز، اختلاف معنی داری در قبل و پس از استرس مشاهده نشد (05/0<p). نتایج این آزمایش نشان داد که اضافه کردن نوکلئوتید به جیره فیل ماهی، اثرات معنی داری بر پارامترهای رشد، برخی پارامترهای هماتولوژی و پاسخ به استرس داشته و بنظر می رسد در شرایط پرورشی و در محدوده وزنی ذکر شده، مقدار 25/0 تا 35/0 درصد نوکلئوتید می تواند برای این ماهیان مفید باشد.