هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مصرف محلول ساکارز 5 درصد بر قابلیت های بی هوازی و میزان گلوکز خون فوتبالیست های تیم منتخب دانشگاه محقق اردبیلی در حین یک مسابقه فوتبال بود. روش تحقیق: بدین منظور از میان فوتبالیست های پسر دانشگاه محقق اردبیلی، تعداد 20 نفر با میانگین و انحراف استاندارد( سن: 1/46±22/4 سال، وزن: 8/47±69/82 کیلوگرم، قد: 7/67±175/75 سانتی متر و vo2max: 2/07±53/27 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) با روش نمونه گیری انتخابی هدفمند، انتخاب و در دو گروه تجربی( محلول ساکاروز 5 درصد) و کنترل(آب) به نسبت مساوی و تصادفی جایگزین شدند. سطح گلوکز خون، رکورد دوی سرعت 40 متر، رکورد چابکی 5- 0- 5 و رکورد پرش سارجنت آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفت و آزمودنی ها به بازی فوتبال پرداختند. دوباره پس آزمون تست ها انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون t مستقل استفاده شد(0/05>p). یافته ها: نتایج نشان داد که در متغیر های سطح گلوکز خون( 15/5±1- در مقابل 9/8±19- میلی گرم/ دسی لیتر)، دوی سرعت(0/38±0/1 در مقابل 0/31±0/48 ثانیه)، چابکی(0/13±0/08 در مقابل 0/08±0/25 ثانیه) و پرش سارجنت(2/46±2/5- در مقابل 2/58±6/4- سانتی متر) رکوردهای گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افت کمتری داشت(0/05>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده چنین می توان گفت که: مصرف محلول ساکارز 5 درصد در طول یک مسابقه فوتبال از افت گلوکز خون و نیز تا حدودی از افت قابلیت های بی هوازی بازیکنان فوتبال جلوگیری کرده و موجب حفظ عملکرد آنها می شود.