چکیده: رقابت سیاسی را باید پدیده ای با کارکردهای متفاوت تعریف کرد که با رعایت شرط اساسی «در چارچوب بودن» می تواند باعث تقویت امنیت داخلی و ثبات سیاسی به واسطه ی توزیع قدرت میان افراد و گروه ها گردد. اگر رقابت سیاسی مبتنی بر جلوه های قانونمند نباشد، در آن شرایط زمینه شکل گیری خشونت سیاسی فراهم می گردد. اقدامات خشونت آمیز، تأثیر قابل توجهی بر امنیت ملی جوامع بر جای می گذارد، زیرا بسیاری از ستیزش ها و رویکردهای بی ثبات کننده را باید به عنوان نتیجه ی عدم رعایت قانون مندی های محیطی در روند رقابت های سیاسی دانست. در این پژوهش نگارنده تلاش می کند تا با بررسی شاخص ها و الزامات رقابت سیاسی به عنوان مقوله ای مفهومی به بررسی آراء و اندیشه های امام خمینی(ره) در این حوزه بپردازد. الگوی امام از آن حیث که بین دو بعد آرمانی و واقع بینانه ی مسئله پیوند می زند الگویی معتدل و در خور توجه می نماید. ایشان از یک سو معتقد به اصل وحدت همه جانبه و نفی اختلاف در بین گروه ها و احزاب بودند و از طرف دیگر مقتضای طبیعی سیاست را مد نظر داشتند که علی القاعده به بروز دیدگاه های رقیب می انجامد؛ در نتیجه قائل به اصل وحدت در مبانی و رقابت سالم در فروع بودند. با عنایت به مقتضیات زمانی و مکانی و نیاز مبرم جامعه سیاسی به تبیین الگوی «رقابت-امنیت»، طرح و بررسی دیدگاه های امام در این زمینه می تواند راهنمای سیاستگزاران و پیروان جریان های سیاسی مختلف در جامعه باشد.