چکیده این تحقیق به منظور بررسی اثر اسید هیومیک بر خصوصیات ریشه، بخش هوایی و عملکرد گندم در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در بهار سال 1387 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت دو آزمایش جداگانه اجرا شد. در مطالعه خصوصیات رشدی ریشه و بخش هوایی، تیمارها شامل اسید هیومیک در آب آبیاری در چهار سطح ( 0، 100، 200 و 300 میلی گرم در هر لیتر محلول هوگلند) و دو رقم گندم پاییزه سایونز و سبلان بودند و جهت سنجش خصوصیات رشدی بخش هوایی و عملکرد گندم، رقم پیشتاز با غلظت های مذکور اسید هیومیک در4 زمان ( پنجه زنی، ساقه رفتن، ظهور برگ پرچمی و گرده افشانی) محلول پاشی شد. نتایج نشان داد اثر اسید هیومیک بر نسبت سطح ریشه به سطح اندام هوایی و عدد کلروفیل متر برگ معنی دار بود. رقم سبلان بیشترین سطح، قطر، مجموع طول و وزن ریشه، سطح و وزن برگ را در غلظت 300 میلی گرم در لیتراسید هیومیک دارا بود در حالی که در رقم سایونز غلظت 200 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک بیشترین تاثیر را داشت. در بررسی اثر متقابل محلول پاشی سطوح مختلف اسید هیومیک و زمان های مختلف کاربرد آن، بیشترین وزن های تر و خشک ،سطح اندام هوایی، ارتفاع ساقه و عدد کلروفیل متر به ترتیب از غلظت 300 و 200 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک در زمان ظهور برگ پرچمی به دست آمد. برای رسیدن به عملکرد بالاتر بین غلظت های 200 و 300 میلی گرم در لیتر تفاوت معنی داری دیده نشد. از نتایج فوق چنین استنباط می شود که اسید هیومیک اثر مثبت معنی داری بر خصوصیات رشدی ریشه، بخش هوایی و عملکرد گندم دارد لذا می توان نتیجه گرفت که اسید هیومیک به عنوان یک کود زیستی بدون اثرات مخرب زیست محیطی می تواند در راستای افزایش رشد و عملکرد گندم موثر باشد.