ظرفیت های بالقوه صنعت پتروشیمی و مزایای نسبی آن برای ایران، ایجاد و توسعه ساختارهای هولدینگ را به عنوان یک پاسخ برای نیازهای فرآیند سریع و منعطف خصوصی سازی مطرح می سازد. در مواجهه با جهانی شدن و آزاد سازی بازار، رقابت بین هولدینگ ها در حال افزایش است. تقریباً تمام شرکت ها باید منطق تمرکز بر ارزش افزوده از سوی ستاد شرکت را بپذیرند و ستاد شرکت ها نیز باید ارزش هایی را که ستاد تابعه ایشان قصد خلق آن را دارد، معلوم کنند. استراتژی های مناسب و درست شرکت ها باید بر اساس این ایده روشن باشد که ستاد شرکت چگونه دست به ایجاد ارزش می زند تا در رقابت فزاینده برای بقا، جایگاه خوبی را به دست بیاورد. در این پایان نامه ضرورت اساسی تشکیل و ترویج هولدینگ های پتروشیمی در ایران مطرح شد و به طور ویژه به سبک بهینه ستاد هولدینگ پرداخته شد که می تواند منجر به عملکرد بهینه از سوی این شرکت ها شود. هولدینگ های بزرگ پتروشیمی کنترل بسیاری از شرکت های مهم پتروشیمی ایران را در دست دارند. سبک مدیریت ستاد اهمیت ویژه ای در ارتباط با سودآوری و اثربخشی سودآوری بازار برای شرکت های هولدینگ پتروشیمی ایران دارد، اما تا به حال هیچ سبک بهینه ای برای این شرکت ها ارائه نشده است. در نهایت اینگونه دریافت شد که اثربخشی کلی این شرکت ها در حال حاضر پایین بوده و اساساً ریشه در ناکارآمدی سبک مدیریت ستاد هولدینگ دارد. با استفاده از روش دلفی در این پایان نامه، عوامل اصلی ناکارآمدی هولدینگ های پتروشیمی از قبیل فقدان مدیریت توانمند، فشار ناشی از خصوصی سازی، عدم جذابیت در سرمایه گذاری و حمایت نامناسب دولت، با توجه به تشکیل فوری این هولدینگ ها شناسایی شد. در پایان نکات مهمی برای رویکرد به شرکت های هولدینگ و همچنین یک پورتفوی بهینه برای آنها پیشنهاد شد.