شبکه های اقتضایی بین خودرویی به عنوان زیرمجموعه ای از شبکه های اقتضایی سیار، در سال های اخیر پیشرفت هایی قابل توجه داشته اند. در این شبکه ها، تقاضاهایی مبتنی بر انتشار اطلاعات از یک مبدا به خودروهای درون جاده توسعه یافته است.کاربردهای مختلف در شبکه های اقتضایی بین خودرویی اعم از کاربردهای ایمنی و یا کاربردهای آسایش و راحتی مسافران بر توزیع اطلاعات از یک منبع اطلاعاتی به خودروهای درون جاده تکیه دارد. در این تحقیق، توزیع حجم زیادی اطلاعات از واحدهای کنار جاده ای به شبکه ی خودرویی تُنُک، بر اساس ارتباط موثر خودرو به خودرو مورد بررسی قرار خواهد گرفت. با توجه به ماهیت شبکه های خودرویی، توپولوژی این شبکه ها سریعاً در حال تغییر می باشد. بر این اساس، به جای تمرکز بر ساختارهای متمرکز، الگویی توزیع شده با پروتکل های ساده در نظر گرفته شده است. با به کارگیری کدگذاری بدون نرخ در واحدهای کنار جاده ای و استفاده از خودروها به عنوان حامل های اطلاعاتی، روشی موثر به منظور توزیع اطلاعات به تمامی گره های درون شبکه (حتی گره های متعلق به خوشه های جدا از هم) ارائه می گردد. در این تحقیق، ارتباط خودروها با یکدیگر از طریق مخابرات بی سیم کوتاه برد صورت می-گیرد. بر اساس روشی فرصت طلبانه، یک خودرو اطلاعات مربوط به منابع موجود در جاده را از طریق رویارویی با سایر خودروها کسب می کند. وجود بافرهای محدود در خودروهای حامل، مانعی جدید را بر سر راه توزیع اطلاعات در جاده ایجاد می کند. با در نظر گرفتن این محدودیت در خودروها، دو راه حل مناسب جهت توزیع اطلاعات در بزرگراه ها (شامل جاده ای با حجم ترافیک ثابت و معین و خودروهایی با سرعت ثابت) و در شبکه های شهری (شامل جاده هایی با حجم ترافیک متغیر و خودروهای با سرعت متغیر) ارائه می گردد.