امروزه،تحقیق در عملیات که یکی از زمینه های بسیار مهم در مسائل عملی است،در مسائل تصمیم گیری جهان واقعی به کاربرده می شود.اما از آنجا که بیشتر مسائل جهان واقعی خوش تعریف نیستند،لذا نمی توان آنها را بصورت دقیق تعریف کرد.از اینرو،امکان دارد استفاده از رویکردهای رایج در تحقیق در عملیات برای حل اینگونه مسائل مناسب نباشد. معمولا" برای برسی این عدم دقت،از نظریه مجموعه های فازی استفاده می گردد. این نظریه در سال 1965 توسط زاده ارائه شد.از آن زمان تاکنون نظریه مجموعه های فازی در زمینه های مختلفی از تحقیق در عملیات،برنامه ریزی ریاضی و... استفاده می گردد. در این پایان نامه روی رویکردهایی برای حل مسائل برنامه ریزی خطی متمرکز می شویم. در فصل اول،ابتدا به برنامه ریزی خطی با بهینه سازی یک تابع خطی که از محدودیت های مساوی یا نامساوی تشکیل شده پرداخته شده است. سپس روش های حل مسئله برنامه ریزی خطی چند هدفه ارائه گردیده است. فصل دوم درای دو بخش اصلی است. در بخش اول،تعدادی روش مهم برای حل مسائل برنامه ریزی خطی یک هدفه فازی مانند روش زیمرمن،روش ورنرز، روش وردگای و چاناس،روش دو مرحله ای گو و وو و روش زیمرمن بهبود یافته یاد آوری شده است.در بخش دوم نیز برخی رویکردهای فازی برای حل مسائل برنامه ریزی خطی چند هدفه مانند رویکرد زیمرمن، لبرلینگ و لبرلینگ بهبود یافته ارائه گردیده است. هدف اصلی در این پایان نامه،نشان دادن اشکالات روش دو مرحله ای گو و وو در حل مسائل برنامه ریزی خطی چندهدفه است.لذا در فصل سوم، دو روش که این ناکارآمدی ها را برطرف می کند،ارائه گردیده است. سرانجام در در فصل چهارم،مسئله برنامه ریزی خطی چند هدفه با ضرایب فازی مرد بررسی واقع شده و روشی برای حل آن ارائه گردیده است.