سلامت، اساسی ترین جزء رفاه جامعه به شمار می رود و بیش از مداخلات پزشکی و پرستاری به عوامل اجتماعی و اقتصادی وابسته است. در این میان سلامت اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد سلامتی انسان می تواند از عوامل اجتماعی و اقتصادی ، بیش از مداخلات پزشکی و پرستاری متاثر شود. بر این اساس این پژوهش بر آن شد تا رابطه نحوه گذران اوقات فراغت به عنوان یکی از عوامل اجتماعی و سلامت اجتماعی را مورد بررسی قرار دهد.هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه نحوه گذران اوقات فراغت و سلامت اجتماعی است.این پژوهش با استفاه از روش پیمایش، به صورت مقطعی و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای با حجم نمونه 235 نفر در بین جوانان 15-29 سال شهر بستان آباد انجام شده است. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز (با اندکی تغییرات) و پرسشنامه خود ساخته محقق برای اوقات فراغت می باشد. برای تحلیل روابط بین متغییر ها از آماره های ،r پیرسون، نمودار پراکنش همبستگی و رگرسیون استفاده شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان سلامت اجتماعی در بین جامعه آماری در حد متوسطی بوده ورابطه معنادار وهمبستگی مستقیم و مثبتی بین میزان رضایت از اوقات فراغت ( sig= 0/000)( r=/294)و نحوه گذران اوقات فراغت به سبک فراغت های اجتماعی( sig=0/000)( r=/350) و عملی- جسمانی (sig=0/004 )(r=/118 ) وجود دارد. همچنین رابطه بین نحوه گذران اوقات فراغت به سبک فراغت های فکری و هنری با سلامت اجتماعی معنادار نبوده است.نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهد که میزان سلامت اجتماعی در جامعه آماری مورد نظر در حد متوسطی قرار دارد. میزان رضایت از اوقات فراغت و همچنین گذران اوقات فراغت با فعالیت های اجتماعی و عملی- جسمانی بر سلامت اجتماعی افراد تاثیر مثبتی دارد.