توسعه وگسترش شهرنشینی و به دنبال آن افزایش تقاضای سفر درسالهای اخیر شهرها را بامشکلاتی نظیر: ترافیک، نبود پارکینگ های مناسب وکافی، مسایل زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی مواجه ساخته است. امروزه حمل و نقل عمومی، به ویژه اتوبوسرانی از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین پرداختن به ابعاد مختلف این سامانه برای افزایش کارآیی آن گامی در جهت حل مشکلات مذکور خواهد بود. در شهر زاهدان روزانه حدود 684000 سفر- نفر درون شهری انجام می گیرد. سهم اتوبوسرانی از این تعداد 120000 سفر - نفر یعنی 17/5درصد است که 8/5 درصد از میانگین کشوری کمتر است؛ در حالی که سامانه اتوبوسرانی موجود زاهدان با تعداد 254 دستگاه اتوبوس موجود، می تواند روزانه 254000 نفر مسافر را جابه جا نماید. سیستم اتوبوسرانی این شهر در بیشتر موارد با استانداردهای موجود در کشور منطبق نیست. بر اساس استاندارهای جهانی این سامانه با کمبود 126 دستگاه اتوبوس مواجه است. این درحالی است که از ظرفیت اتوبوس های موجود نیز به درستی استفاده نمی شود. از جمله دلایل عدم موفقیت سامانه اتوبوسرانی زاهدان عدم وجود نیروی عملیاتی لازم (راننده و تعمیرکار) به تعداد کافی و کمبود تجهیزات و تسهیلات سیستم اتوبوس رانی به خصوص در زمینه پارک سوارها و امکانات لازم در ایستگاههای اتوبوس را می توان برشمرد. در عین حال این سامانه در شبکه خطوط نیز با مسائلی مانند، توزیع نامناسب در سطح شهر، تراکم در نقاط تجاری و عدم انطباق در خطوط رفت و برگشتی مواجه است. یافته های حاصل این تحقیق بیانگر آن است که به منظور بهینه سازی و ارتقاء کیفیت سیستم اتوبوسرانی در شهر زاهدان به جبران کمبودهای موجود در زمینه تعداد ناوگان ، نیروهای عملیاتی و تجهیزات و تسهیلات موجود، اقدام فوری گردد؛ در عین حال با اصلاح شبکه خطوط موجود جهت کاهش ترافیک از یک سو و تحت پوشش قرار گرفتن همه قسمت های شهرو همچنین افزایش سرعت سفراز سوی دیگر ضروری است.