انسان از ابتدای حیات خویش در اندیشه بهتر زیستن و استفاده بیشتر از طبیعت برای ارضای نیازهای خویش بوده و در راستای تحقق این اندیشه خواسته و ناخواسته صدمات جبران ناپذیری به طبیعت و محیط زیست خود وارد کرده است و امروزه در پی یافتن و اجرای راهکارهایی است که تا حد امکان این صدمات را جبران و یا کم کند. یکی از این راهکارها، بالا بردن سطح آگاهی افراد جامعه می باشد. نظام آموزش در فرآیند آموزش رفتارهای مسئولانه و مناسب زیست محیطی می تواند وسیله ای برای تغییر دانش، نگرش و رفتارهای افراد جامعه باشد. نظام آموزشی و نقش مهمی که اساتید در فرآیند آموزش ایفا می کنند، وسیله ای برای ایجاد تغییرات مهم در نگرش و رفتار دانشجویان به منظور مقابله با بحرانهای آتی پیش رویشان می باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان آگاهی، نگرش و رفتار زیست محیطی اساتید با روش توصیفی و از نوع پیمایشی اجرا گردیده است تا به بیان چگونگی وضعیت آگاهی، نگرش و رفتار زیست محیطی اساتید بپردازد و معلوم دارد که آیا آنان از آگاهی لازم پیرامون محیط زیست و مسایل مربوط به آن برخوردار می باشند و نگرش و رفتارهای آنها نسبت به محیط زیست چگونه است؟ جامعه آماری این پژوهش کلیه اساتید دانشگاههای(زیر مجموعه دو وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و علوم، تحقیقات و فناوری) شهر تهران بوده است. با توجه به حجم 10681 نفری جامعه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 370 آزمودنی به عنوان نمونه پژوهش با اعمال شیوه نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. بدین ترتیب که در ابتدا رشته های تحصیلی دانشگاهی اساتید در 6 گروه آموزشی طبقه بندی گردید و گروههای آموزشی دانشگاههای دو وزارتخانه فوق با توجه به رشته تحصیلی در این 6 گروه قرار گرفت و سپس به طور تصادفی از هر گروه دانشگاهها و سپس از دانشگاهها به مقدار مورد نیاز نمونه به روش تصادفی انتخاب شد. جهت اطلاع از میزان آگاهی، نگرش و رفتار زیست محیطی اساتید پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر 60 سوال(40 سوال بسته در مقیاس لیکرت و 20 سوال چهار گزینه ای ) تدوین گردید. روایی پرسشنامه از طریق اظهار نظر چند از متخصصان آموزش محیط زیست بررسی و تایید گردید. همچنین آلفای کرونباخ آن 78/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در آمار توصیفی به محاسبه میانگین، انحراف معیار و ... پرداخته شده است و در آمار استنباطی برای آزمون سوالات ازروش آزمون t،v کرامر و anova استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل نشان می دهد اساتید از میزان آگاهی، نگرش و رفتار نسبتا مناسبی نسبت به محیط زیست برخوردار هستند و میزان آگاهی نقش عمده ای در تعیین نگرش زیست محیطی دارد. همچنین گرایش زیست محیطی اساتید نیز در نوع رفتارهای آنها تاثیر گذار است. نتایج بیانگر این مطلب بود که اساتید مرد از میزان آگاهی بیشتری نسبت به اساتید زن برخوردار هستند، ولی اساتید زن از نگرش مثبت تر و رفتار صحیح تری نسبت به محیط زیست در مقایسه با اساتید مرد برخوردار می باشند